Psyche Hernandez, that's my name. Isa akong waitress dito sa isang coffee shop ng aking bestfriend na si Hera. Bagong bukas lang ito, kaya kailangan ng mga taong magsisilbi sa mga customer. As of now, dalawa palang kaming taga-silbi dito sa Greek Coffee Shop. Ako at si Hade.
"Psyche, hindi naman sa may pagka-usisera ako... Pero nakamove on ka na ba talaga?",tanong ni Hera sakin habang nagpupunas ng counter. Dapat di na ako nabibigla kung itatanong sa akin ni Hera yun pero nabigla parin ako eh.
"Yes, I've already moved on",I said cheerfully looking at my feet. Naka-moved on na nga ba ako? Sa totoo lang, hindi pa talaga. Sobrang sariwa pa kasi nung nangyare kahit limang taon na ang nakakaraan. Parang kahapon lang kasi eh, at saka napakasakit talaga nung pangyayare na yon.
"So, naka-moved on ka na... Edi pwede mo akong samahan...",samahan? Saan? Bakit parang kakaiba ang ngiti nitong si Hera?
"Saan naman?",tanong ko. Kung double date ang sasabihin niya... Ayoko! Kung gimik yan sa bar... No way! Ayoko na ulit masangkot sa night life.
"Double date sa isang sikat na bar mamayang 9:00 pm",she grinned. Sa tono niya parang kinikilig pa... Parang ewan talaga siya eh. Ano ba yan...Tatanggi ako.
"No...",mabilis akong tumanggi. Ayoko talaga, baka kasi makita ko pa yung hindi ko inaasahang tao. Bar yun at malamang maraming tao dun. Ang may posibilidad na mahkita kami dun. Maliit ang mundo... Haller!
"Please bessieee! Actually, hindi naman talaga double date yun... Sasamahan mo lang ako, kasi may ipapakilala ang kuya ko sakin at baka gwapo yon diba, sayang naman!!! At dahil narin kasi sabi ni kuya, maghanap din daw ako ng kasama para ipakilala sa kaniya... So please... Payag kana!!!",pagmamakaawa niya. Kasi naman eh, hindi ko siya matanggihan.
At saka, marami na din kasi siyang naitulong sakin at nagawa for me. Kaya sige na nga... Hindi ko naman siguro makikita ang lalaking yun right? Diba Lord... naku please ayoko pa siya makita.
"Fine... Sige na, sasama na ako! Sasamahan na kita...",pagkasabi ko nun, niyakap ako bigla. Napangiti ako, kasi para siyang bata at tuwang tuwa din kasi siya. Sana lagi siyang ganiyan.
"Tara na...",bigla niya akong hinigit papalabas ng coffee shop.
"Ha? Anong tara na?",ngayon na agad?
"Lets go sa condo ko, aayusan kita... Muka ka ng manang eh... Ang ganda ganda mo tapos old fashion ka. Kaya siguro walang lalaking nanliligaw sayo eh!",ouch. Kaya rin ba ako iniwan ni Case dahil old fashion ako? Ang sakit talaga ng katotohanan.
"Huy, Psy... Joke lang yun... Tara na nga!",bigla niya ulit akong hinigit papunta sa kaniyang porsche. Ang gara ng car niya.
"Teka paano si Hade? Saka anong oras palang oh, 7:50pm. Masyado pang maaga",sabi ko. Para sana makatakas ako. Bigla akong nakaramdam ng kaba eh. Ayoko na!!!
"Tatakas ka lang eh...",she pouted. I laughed nervously. Kilalang kilala na niya ako kahit one year palang kaming bestfriend. Bigla niya akong sapilitang ipinasok sa loob ng car niya. Kidnap 'to!!! Hahaha... Hindi pa man ako nakakaupo ng maayos, bigla na niya pinaharurot yung kotse. Enebe yen, pepeteyen yete eke ...-_-
Nang makarating na kami sa condo niya, agad agad kaming pumasok. Hindi naman siya nagmamadali ano? Pag-apak ko sa sahig ng condo, nagulat ako... Kasi sobrang ganda. Ang yaman niya talaga. Pero mas mayaman sana ako, kung hindi lang ako umalis sa poder nila mama at papa.
YOU ARE READING
He's the one
HumorAng gusto lang naman niya, makalimutan lahat ng pangyayare na sumira sa mundo at buhay niya. Gusto niyang takasan lahat ng kahihiyang naidulot ng pangyayaring yon sa pamilya niya. Kaya mas pinili niyang iwan lahat ng karangyaang natamo niya sa puder...