Find The Killer

Chapter 6

Scarlette Louise Mac' pov

can't believe wala na si Hannah, I know na hindi naman kami ganun ka-close pero may pinagsamahan din naman kami kahit papaano.

nasa libing na kami ni Hannah and super duper crowdedd!!as in parang wala kana talagang madaanan..

"Omg super duper initt"maarteng pagsasabi ni Zelene

"tss. bawal mag-inarte dito nasa burol tayo"masungit na sabi ni Ivy

as usual kapag nababara ni Ivy si Zelene nag popout nalang yunnn...

And ako ayoko talaga ng madaming tao at super sikip kasi mabilis akong mahilo at minsan kapag hindi ko na talaga kaya sinusuka ko na pero nakaya ko naman kaya go padinn.

Isa isa kaming naglagay ng roses sa kabaong ni hannah,nung ako na naglagay parang merong iilang ilang tao na nakatingin saming tatlo nila zelene at ivy.

And I notice na yung ibang kaklase namin wala, kulang kami ng 5,but hindi ko nalang yun pinansin and dinasalan ko nlang si Hannah and tears fall down to my cheeks kasi nakakaawa itsura ni hannah parang ang lungkot lungkot niya at parang hindi niya pa deserve na mamatay,pero hindi naman talaga ehhh.

"Goodbye my friend I will surely miss you"pabulong na sabi ko sakanya.

Syempre buhay ng studyante aral dito aral doon.pero hindi ko parin talaga maalis sa isipan ko si Hannah.

Parang sa tingin ko napakawalang kwenta kong Doctor sa larong to kasi hindi ko man lang naligtas si hannah

But I promise,I will do my very best just to save other's specially my best friends and my classmates.

"Sana wala ng mamamatay sa classmates natin"malungkot na sabi ko kay zelene at ivy.

"yahh. sana nga louise"malungkot din na sabi ni zelene

"Ivy bat ang tahimik mo?"tanong ko sakanya.

umiling-iling lng sya.alam ko na ang ibig sabihin kapag tahimik sya nalulungkot siya or kaya naman may iniisip siya na kakaiba.

Hindi nalang namin pinansin yun ni Zelene dahil naiintindihan namin si Ivy.

*Dumaan ang ilang araw tanggap na naming mga kaklase ni Hannah na talagang wala na siya,mahirap man pero yun talaga ehh*

"Ouch! Kahit kelan talaga ang epal epal mo sa buhay ko"pagtataray ko sakanya.

"Sorry,hindi ko sinasadya okay?atsaka dapat mag-sorry kadin sakin tss."mayabang na pagkasabi ni Paulo.

"At bakit kailangan ako mag-sorry din sayo?!ako na nga natumba ako pa mag-aadjust."mataray na pasigaw na sabi ko.

"Syempre natapakan moko ang bigat bigat mo kaya!diet diet din kasi pag may time!HAHAHAHA!"pang-aasar na sabi niya.

"Ehh wala nga akong time ehh magagawa mo?!atsaka sakto lng sakin tong katawan ko!"pasigaw na sabi ko.

"Edi wow!mataba ka na nga bansot kapa!Hahahaha"mapang-asar na sabi niya.

"Palibhasa kasi Kuneho ka!anlaki laki ng ngipin mong hayup ka!"inis na sabi ko sakanya.

"Hiyang hiya naman ako sayo ahh!"sabi niya sakin na parang napahiya ng konti.hahahahaha

"Mahiya ka talaga!"masungit na sabi ko sakanya.

"Hindi niyo ba napapansing dalawa ang ingay ingay niyo!para kayong nasa palengke!*with matching irap*"mataray na sabi samin ni ivy.

alam naming lahat sa klase na ang pinaka-mataray ay si ivy kaya pag nagsalita yan shatap kanalang.bumalik na kami sa upuan namin ni Paulo.magkatabi nga pala kami ni Paulo sa upuan if you're wondering.

and yahh.maghapon akong binuwiset nitong kunehong toh,kasi hindi daw kumpleto araw niya hanggat hindi niya ko nabubiwiset.ano pa nga bang magagawa ko?that's life. *pouts with matching sigh*