Nandito na kaming magkaklase sa classroom ng crime scene ni briana.
Naikuyom ko ang aking kamao sa sobrang inis.
Tama bang paglaruan ang buhay naming estudyante? Do they think we're just their puppets? Na papatayin nila kung kelan nila gusto at kung trip nila.
Pumasok ako sa loob ng crime scene kahit may nakalagay na 'poluce line. Do not cross.'
May pa ganyan ganyan pa silang nalalaman. Wala naman silang kwentang mga police. Saka lang darating kung kelan patay na.
"Miss. Di ka ba marunong mag basa? POLICE LINE.DO NOT CROSS." sabi ng isa sa mga walang kwentang police.
I just ignored his bulldog-like face.
May napansin akong mallit na pendant sa buhok ni briana. Hindi ito kapansin pansin dahil natabunan talaga yun ng buhok ni briana. But thanks to my keen eyes nakita ko agad ito. Nagsuot ako ng gloves at kinuha ang pendat sa buhok ni briana.
I examined the pendant. Skull ito na may kagat kagat na singsing.
Tanga siguro ang pumatay kay briana. He/she left crumbs on his/her murder.
At dahil nakita ko na ang pendant, this can be useful in finding the killer. I smirked.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Lumabas na kami sa room na yun. I can see sadness and pain in my friend's eyes. Katulad ni hannah, mabait din si brianna kumpara nga lang kay hannah mas madaldal at approachable kesa kay briana na tahimik at walang kibo.
"I guess we'll have to attend another burial." I said plainly.
Bunalik kami sa room. Some are crying, yung iba nama'y nakatulala lang. Some... just don't care.
I tried to comfort my friends. Im not good at this. Pero feeling ko kailangan nila yun.
"Hey. Kailangan din natin masanay sa mga ganito. We are playing a game remember? Hindi natin hawak ang buhay natin. So we better prepare." Sabi ko. Hindi talaga ako magaling sa pagcocomfort.
Umuwi nalang kaming tatlo sa condo namin. Si zelene at louise? Tulala.
"I can't take this anymore guys. We have to take action. Bago pa lalong dumami ang mamatay saatin!" Zelene pointed out habang hinahagod ni louise ang kanyang likod.
"What action can we do?" I asked.
Hindi na nakasagot si zelene dahil hindi rin niya alam ang sagot.
"I'll just go somewhere." I said and picked up my jacket. Louise held my arm.
