မ်ဥ္းၿပိဳင္တို႔၏ ဆံုမွတ္တစ္ေနရာ

Part-2

ေက်ာင္းေရွ႕နားေရာက္ေတာ့ မလွမ္းမကမ္းမွာ စက္ဘီးတစ္စီးကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္...
ေသခ်ာပါတယ္..သိမ္ေမြ႕ပဲျဖစ္ရမယ္

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းသံၿပိဳင္ဆိုေနၾကၿပီမို႔ ေက်ာင္းဝန္းတံခါးနားမွာ ခဏရပ္ေနရင္း
"သိမ္ေမြ႕...နင္အိပ္ယာထေနာက္က်ျပန္ၿပီလား"လို႔ေမးေတာ့
 "နင္က်ေတာ့ေရာ" လို႔ သူမမ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးကာျပန္ေျပာသည္။
ခ်စ္စရာေကာင္းပါသည္။အိပ္ယာထေနာက္က်၍ သနပ္ခါးပင္မေျခာက္ေသးေသာ သူမမ်က္ႏွာ မလွေပမဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းပါသည္။

"ငါအေစာႀကီးႏိုးပါတယ္ဟာ..နင္ေက်ာင္းေနာက္က်မွာသိလို႔ နင္တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ ေစာင့္ေပးေနတာဟ"

"ေတာ္စမ္းပါ သုတရယ္..အိပ္ေရးမဝရတဲ့အထဲ လာေနာက္မေနနဲ႔..ငါ့ေဒါသေတြ နင့္ဆီေရာက္ကုန္မယ္"

ႏိုင္ငံသီခ်င္းဆိုၿပီး၍ ေက်ာင္းသားေတြအခန္းထဲျပန္ဝင္ေတာ့ ဂိတ္ေပါက္က ဆရာမကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး၍တံခါးဖြင့္ေပးရန္ေတာင္းဆိုရသည္။
အခန္းထဲဝင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အတန္းပိုင္ဆရာမက "ဟိုႏွစ္ေယာက္ ေနာက္က်ျပန္ၿပီလား" ဟုေမးေသာ ဆရာမမ်က္ႏွာတြင္ အျပံဳးမရွိေပမဲ့ စိတ္ဆိုးေနသည္ေတာ့မဟုတ္...

လြယ္အိတ္ကိုခ်ကာ ေက်ာင္းသားစာရင္းေရတြက္ၿပီး white-board မွာေရးေတာ့ သူမလည္း attendance စာရင္းစာအုပ္မွာ ေက်ာင္းသားစာရင္းျဖည့္ၿပီး ဒီေန႔အခ်ိန္စာရင္းမွာပါေသာ ဆရာမနာမည္ေတြတန္းစီေရးေနသည္...

ဤအရာသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ဆရာမေပးထားေသာေန႔စဥ္တာဝန္ပင္ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းေနာက္မက်သည့္ေန႔ဆိုရင္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးရုံးခန္းေရွ႕က မိုက္ခရုိဖုန္းတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အလံအေလးျပဳ၍ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆိုရန္ တိုင္ၾကားေပးရေသာ တာဝန္ပင္ယူရေသးသည္...

ေက်ာင္းသားပ်က္ကြက္စာရင္းမ်ားျဖည့္၍ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ျပန္သြားခ်ိန္မွာေတာ့
"သိမ္ေမြ႕..နင္သြားေရာတိုက္လာရဲ႕လား" ....

"သုတ..နင္ေတာ့ေသေတာ့မွာပဲ...မ်က္ႏွာပိုးကိုမေသဘူး"
..........................................................................
သိမ္ေမြ႕သူ

ကၽြန္ေတာ္ နယ္ကေန ရန္ကုန္ေျပာင္းလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲက အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္းမွာပဲ စတုတၳတန္းပညာသင္ႏွစ္ကို ကုန္ဆံုးေစခဲ့တယ္..

ေက်ာင္းစဖြင့္တဲ့ေန႔မွာ အေမကေက်ာင္းလိုက္ပို႔ၿပီး အတန္းပိုင္ဆရာမထံ ကၽြန္ေတာ့ကိုေသခ်ာအပ္ေနသည္။
အေမျပန္သြားေတာ့ ဆရာမက ကၽြန္ေတာ့္ကို
"သား...ဒုတိယေျမာက္အတန္းမွာထိုင္"ဟုဆိုတာ ထိုင္ရမည့္ေနရာကို လက္ညိႇုဳးထိုးျပသည္..
ကၽြန္ေတာ္ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေဘးက အတန္းေဖာ္ေကာင္ေလးက ျပံဳး၍ မိတ္ဆက္သည္..
"ငါ့နာမည္က ညီေဝယံ..မင္းနာမည္ကေရာ"

"ငါ့နာမည္ သုတ...ေနသုတ..ေက်ာက္ဆည္က ဒီႏွစ္မွ ေက်ာင္းေျပာင္းလာတာကြ"..
ကေလးသဘာ၀ စကားတစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္းေျပာရင္းျဖင့္ပင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားသည္။

ေန႔လည္မုန္႔စားေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္တြင္ ေဝယံက
"လာ..မင္းကိုငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမယ္"

"ဟဲ့..သူသူ..သူ႔နာမည္က ေနသုတ တဲ့..ဒီႏွစ္မွေက်ာင္းေျပာင္းလာတာ,,,,သုတ..သူ႔နာမည္က သိမ္ေမြ႕သူတဲ့..ငါနဲ႔သူငယ္တန္းကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ"
ငါကေတာ့ 'သူသူ' လို႔ပဲေခၚတယ္..မင္းလည္းအဲ့လိုသာေခၚ ×D

ကၽြန္ေတာ္ရယ္ျပေတာ့ ေခ်ာကလက္ကို အရသာရွိစြာစားေနရင္း သူမျပန္ရယ္ျပသည္။
ဆံပင္ဂုတ္ဝဲ..အသားညိဳညိဳ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းႏွင့္ အညိဳေရာင္မ်က္ဝန္းေတြ ရွိတဲ့ ေကာင္မေလးက သိမ္ေမြ႕သူ တဲ့လား.....