ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတုတၳတန္း(က) တြင္ သိမ္ေမြ႕သည္စာအေတာ္ဆံုးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္သူမအတြက္ ၿပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္ဟုသတ္မွတ္ႏိုင္ေလာက္ေသာသူလည္းျဖစ္သည္။သူမအဆင့္(၁)ရလၽွင္ ကၽြန္ေတာ့္အဆင့္(၂)..အမွတ္ေပါင္းပင္လၽွင္ သိပ္မကြာ၊
စာဆိုလၽွင္သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္လုဆိုၾကသည္။ဆရာမစာေမးလၽွင္ လုယက္ေျဖၾကသည္။ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္လၽွင္ သိမ္ေမြ႕ဘယ္အရာကိုမွအေလၽွာ့ေပးေလ့မရွိ...
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မိန္းကေလးမို႔ဟူ၍ ဦးစားေပးျခင္း အေလၽွာ့ေပးျခင္းမရွိခဲ့...ဘာမွေသေသခ်ာခ်ာ မသိတတ္ေသးသည့္အရြယ္ကတည္းကပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေသးေသးမႊားမႊားကအစ ၿပိဳင္ဆိုင္အႏိုင္ယူရင္း မတည့္ခဲ့ၾက...
သိမ္ေမြ႕သည္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အၾကည့္ခ်င္းဆံုလၽွင္ပင္ မ်က္ေစာင္းထိုးေလ့ရွိေသးသည္။
ညီေဝယံ
-----------------
အသားျဖဴျဖဴ ပိန္ပိန္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၊ပန္းခ်ီဆြဲေတာ္သလို ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ဆိုေသာ္ လက္ေရးလည္းလွသည္။ဝိုင္းစက္ေနေသာ လက္ေရးမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ေလးေထာင့္က်ကာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းျဖစ္သည္။အႏုပညာဆန္ေသာလက္ေရးဟုပင္ထင္မိသည္။အေနေအးကာ သိမ္ေမြ႕ႏွင့္လည္း တစ္ခါမွရန္မျဖစ္...တစ္ခါတစ္ရံ ဗလာစာရြက္မွာ ပန္းခ်ီဆြဲက သိမ္ေမြ႕ကိုလက္ေဆာင္ေပးတတ္ေသးသည္။ေဝယံႏွင့္စကားေျပာလၽွင္ ဘယ္ဘက္ပါးက ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚေအာင္ပင္ျပံဳးတတ္ေသာသိမ္ေမြ႕သည္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္မိလၽွင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ဆူပုပ္သြားတတ္ပါေသးသည္။
------------------------------------------------------------------------------
အက်င့္စရုိက္ အျပဳအမူခ်င္းမတူၾကေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္ အရင္းႏွီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္ အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ(ယခုထိ)ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသည္။
ေဝယံႏွင့္ တျခားေသာ အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအပါအဝင္ ဆရာ ဆရာမ မ်ားကပါ 'သူသူ' ဟု ေခၚၾကေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္မေလးကို သိမ္ေမြ႕ ဟုသာေခၚျမဲေခၚခဲ့သည္။ ဤအေခၚအေဝၚႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သိမ္ေမြ႕ ဘာမၽွေျပာခဲ့ခ်င္းေတာ့မရွိ၊
အလယ္တန္းေက်ာင္းသားအျဖစ္ ပဥၥမတန္းစတက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခန္းမတူခဲ့ပါ...ေဝယံႏွင့္သိမ္ေမြ႕က ပဥၥမတန္း (A) ၊ ကၽြန္ေတာ္က (B)...ေန႔လည္ မုန္႔စားေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္က်ေတာ့ ေဝယံကၽြန္ေတာ့္အခန္းကိုလာေခၚသည္။
"သုတ..လာဦးကြာ..သူသူ ဂ်ီက်ေနတယ္..ငါေျပာလို႔လည္းမရဘူး"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ"
"မင္းလိုက္ခဲ့ကြာ..သူနဲ႔ေတြ႕မွေမး"
စာသင္ခန္းထဲတြင္ Roll သံုးခု ရွိသည့္အနက္ အလယ္ roll ၏ ဒုတိေျမာက္အတန္းတြင္ထိုင္ကာ ဆူပုတ္ေနေသာ သိမ္ေမြ႕...
"ဟဲ့...နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..ဘာေတြဂ်ီက်ေနျပန္ၿပီလဲဟာ.."
"သုတ..ငါတို႔အခန္းတူေအာင္ ဆရာမကိုသြားေျပာဟာ.."
"ဟာ...ဘယ္ရမလဲဟ...ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ကအခုထိ ဘယ္ဆရာမနဲ႔မွ ရင္းႏွီးေသးတာလည္းမဟုတ္ဘူး..."
"မရဘူးဟာ..အခုသြားေျပာေပး..အခုသြားေျပာေပး" သူမအခန္းထဲစဝင္လာခါစကထက္ပင္ ဆူပုပ္ကာ ငိုမဲ့မဲ့ပင္ ျဖစ္လာသည္။
ေဝယံကေတာ့ သိမ္ေမြ႕အေနာက္က ခံုအလြတ္တင္ထိုင္တာ ဂ်ီက်ေနေသာသိမ္ေမြ႕ကို နားမလည္ႏိုင္စြာ ေခါင္းကုတ္၍ၾကည့္ေနသည္။
"ေဝယံလည္းရွိတယ္ေလ သိမ္ေမြ႕ရယ္...နင္တစ္ေယာက္တည္းမွမဟုတ္တာ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဒါေပမဲ့ နင္ကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေလ...တျခားအခန္းမွာ နင္တစ္ေယာက္တည္းပ်င္းေနမွာေပါ့ သုတရဲ႕.."
ဘုရားေရ...အျမဲကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနတတ္သည့္ ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာကို စိတ္ပူေနသည္တဲ့...
ကၽြန္ေတာ္ မေမၽွာ္လင့္ထားခဲ့ဖူးသည့္စကား...အ့ံဩရသလို ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ရသည္။
YOU ARE READING
မ်ဥ္းၿပိဳင္တို႔၏ ဆံုမွတ္တစ္ေနရာ
Romanceပထမဆံုးအႀကိမ္ ေရးျဖစ္တာေၾကာင့္ လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြရွိေကာင္းရွိတာမို႔ ဖတ္ေပးတဲ့ readerေလးေတြကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္၊ ေဝဖန္ခ်က္ေလးေတြလည္းေပးၾကပါေနာ္🤗
