Sadece Kore şahiti benim yaşadıklarıma sevdiğim onun için yaşadığım sadece blackti onunda kalbini kırmıştım ben yaşamayı hak etmiyordum yaşadıkça kırıyordum insanları blackle söylediğim sözlerden sonra kafede bir ses yankılandı kırılma bu sesi sadece ben duymuş gibiydim büyük bir kırılma sesi ardından yükselen acı feryatlar neydi ölüm neydi benim için ben yaşamazken neydi benim için ölüm peki ya canımdan servetimden vazgeçiceğim sevdiğim bir insansa kulaklarımda sadece acı feryatlar ben içimdeki acıyı kim söndürebilirdi dinmedediği gözyaşlarımı ölü çığlıklarımı sessiz yarkarışımı dinmeyen feryatlarımı ikimizde ailesi yoktu biz birbirimize aile olmuş beraber yaşamıştık onun hüznü benim acım benim hüznüm onun acısıydı şimdi o yoktu ne acı çığlıklarımı dindiricek nede gözyaşlarımı söndürücekti gitmişti mutluluğum gülüşüm gibi oda gitmişti mutluluk kavramı şimdi neydi ölümüydü ?
Benim için ölümdü hayat ben doğduğumda bana sırtını dönmüş şimdi kim beni teselli edicekti boş koridordaki duvarlarmı kimdi beni teseli edicekti boş koridorda sesim yankılandı
"kim beni yanına alıcak black kim benim içimdekiyi acı feryatlarımı yangımı kim söndürecek"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Last dance: death (son seri 1)
FanfictionKadın adamı sesiz sesiz seviyordu adamın onu sevmiyiceğini bildiği halde
