Bir Beyefendinin Günlüğü

90 4 1
                                    

Ben Emir, eski okulumdan atıldıktan sonra yine gelmek zorunda olduğum yerdeyim; lanet olası okul. Aslında düşnüyorum da bu yer o kadar da kötü olamaz değil mi ? yani en azından eski okulumun kuralları ve prensiplerinden (bla,bla,bla...) biraz değişik olsa yeter benim için herhalde. Dostum düşünebiliyor musun, her tarafın piç kaynıyor ve seni gece gündüz eziyorlar. Sonra birgün bir olay oluyor ve okulun en piçi Furkan'a kafa atıyorsun ve okuldan da atılyorsun. Tam da hoşlandığın kız sana alışmaya başlamışken. Fizik öğretmenimin (yani en azından öyle olduğunu düşünüyorum) beni dürtmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. Karşımda koca göbekli, çok az ve seyrek siyah saçları olan müdür Ahmet Bey duruyordu. Fizik öğretmenim bana okulu gösterirken dalmışım ve müdür odasına girdiğimizi bile farketmemişim. Yandaki kahverengi deri koltuklardan birinde babam karşısındaki diğer koltukta ise annem oturuyordu. Ahmet beyin masasının üstündeki Müdür yazısı, ismi ve soyisminden o kadar büyük yazılmıştı ki bir an kendini beğenmiş biri olduğunu düşünmeden edemedim. Sonra Ahmet bey konuşmaya başladı "oğlunuzun bir sebeten dolayı eski okulundan atıldığını duydum.Oysaki derslerin de çok kötü sayılmaz ha Emir" dedi. Sanki boğazımda kocaman bir yumru var gibi konuşmaya başladım. "Şş-şey efendim bir çocukla tartışmıştık ve olay büyüdü." dedim ki Ahmet Bey tekrar konuşmaya başladı. Aslında bunları söylediğim için bende utanmıştım biraz ama adamın sözümü bölmesi utançtantan çok sinir duygumu harekete geçirmişti. Evet sinirlendiğimde ani tepkime ve güç patlaması yaşıyorum belki ama beni sinirlendirmek o kadar kolay değil."evet Emir daha önce anne ve babana da söylediğim gibi bu vukaatı derslerinden dolay önemsemiyorum ve seni de okulumda görmek istiyorum" dediğinde müdürü öldürmek istemiştim. Ne olurdu sanki 1 hafta daha uğraşsak okulla. Bir hafta daha 11 de kalksam, ama bu sözden sonra yine lanet olası okula saat 8de gitmek zorundayım, yine o yemehhanelerin kokuşmuş yemeklerinden yemek zorundayım. Ama bu işin iyi yanlarıda var tabii; yeni arkadaşlar,  yeni dalga geçilecek öğretmenler olacak. Ve en iyisi de teneffüs aralarında kahve içebileceğim,okuldan beraber kaçacağim,sahilde el ele tutuşacağım bir kız olurdu herhalde.

Bir Beyefendinin GünlüğüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin