Sadece ikimiz vardık.
Nerden bile bilirdim ki
Bir Sabah uyandığında yanımda olmayacağını
Benim bırakıp gitmişti, herkes gibi
En kötüsüde onu hatırlayamamak
Onun kokusunu bilememek
Dört yaşındaydım o zaman
Adını bile bilmediğim anneannem ve dedem ;
Onları hiç görmemişken, hangi hakla bir baba kızını bırakıp gider...
Zaman tuz gibi akıp gitmişti. Anneme bir sözüm vardı.
Onun gibi olmayacaktım. Hayatla savaşmayı öğrenecek ve hayallerimin peşinden gidecektim
Hiçbir zaman kolay pes etmeyecektim
Başkası için ağlamayacaktım
Kimsem yoktu
Kendim için yaşayacak kimseye ödün vermeyecektim
İyiye iyi kötüye kötü olacaktım.
Annem için dedemle anneanneme şans verecektim.
MERHABAAA;
Birazcık kafanızın karıştığını biliyorum, fakat ilk bölümü okursanız. Hikayeyi anlayacağınıza eminim
HİKAYEYİ BEĞENMENİZ DİLEĞİ İLE
VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN
SEVİLİYORSUNUZ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Edless
FantasyO zamanlar küçüktüm hiçbirşey anlamaz haylaz bir kız ; Bir hiçliğin içinde geleceğim oldun Ama bana geçmişimi veremedin...
