het dagboek [ afgelopen...soort van...idk ]

4 ( 15-4-10)

Mama is niet meer terug gekomen sinds dat ze uit ging, maar ja, het is niet de eerste keer dat ze zomaar zou verdwijnen. Een half jaar geleden hoorde ik 2 weken niks van haar, later bleek dat ze met een of andere jack (die ze op een feestje ontmoet had) naar Aruba was gegaan. Zomaar, zonder iets te vertellen ik weet nog hoe bang en boos ik toen was! Mama is nu al een maand weg, en ook al is ze een verschrikkelijk slechte moeder, hoop ik dat er niet iets ernstigs met haar is gebeurt.

¨MEVROUW PIERCE, EN WAT VIND U DAARVAN?!¨ : riep mevrouw nielsen extra hard.

ugh helemaal vergeten dat ik hier zat, SCHOOL , dé plek die elke tiener haat. Het is ondertussen alweer woensdag, en gelukkig is dit mijn laatste uur.

¨ ashley, wil je soms een uitstuurbrief halen of blijft je nog even hier en let je eens op ?¨

¨ik blijf liever hier, maar een uitstuurbrief heeft wel een mooie kleur, wat vindt u dat ik moet doen?¨ : vroeg ik met een brutale glimlach, ik ben echt klaar met school.

Altijd maar school,school,school. Ik wil dit niet meer , ik wordt nu al 3 jaar als een lieve meid met goede cijfers gezien, maar dat zal veranderen. Het zou mn ouders toch niets schelen.

¨Oh, gaan we brutaal doen? Nou ik vind dat de rode kleur van die brief wel mooi bij je broek staat, dus ga die maar halen!¨ : riep ze boos.

ik stond rustig op en zag hoe de hele klas me verbaasd aankeek, zoiets hebben ze nog nooit van mij gehoord. Ik grinnikte zacht door hun gezichten toen ik de klas uitliep richting de teamleider van VWO, gelukkig is meneer Kelders heel aardig.

--------------------------------------------------------------------------------------

na het gesprek met meneer Kelders mocht ik niet meer de klas in, gelukkig had ik het dagboek van Jade bij me, zo kon ik tenminste nog iets leuks doen.

Lief dagboek,

Vandaag was het kolderdag op school. Iederjaar mogen de examen-klassen de school bekliederen en grappen uithalen, en dit jaar was ik weer eens verbaast hoe ver ze gaan. Er waren sprinkhanen, eieren, de klassieke wc rollen, mensen in onesies en pyamas, slagroom, graffity en nog veel meer gekkigheid.

Ik heb mezelf alweer een week niet gesneden, ik moet me ZO erg inhouden ! Deze week hebben veel mensen waar ik om geef diengen tegen mij gezegt die me pijn deden. Het is niet zozeer dat ik me inhoud omdat het niet goed voor me is (okey, wel een heeeel klein beetje), maar omdat ik niet wil dat mn ouders de littekens zien. Mama vroeg laatst naar de cuts op mn arm, maar die zijn nu gelukkig al BIJNA weg net als de cuts op mn been. Ma en pa waren laatst weer eens woedend door mn cijfers, mama heeft toen zelfs gedreigd om me uit huis zetten als het zo verder gaat, terwijl het gewoon steeds beter gaat. Ik wist niet wat ik moest denken, ik wil mn ouders echt niet teleurstellen, ik heb veel liever dat ze boos zijn. Als ik ze teleurstel, heb ik het gevoel alsof ik faal om hun kind te zijn, alsof ik het niet waard meer ben.

Dit jaar ben ik best aangekomen, ik heb sinds kort ontdekt dat ik veel ga eten als ik alleen ben. Meestal als mn ouders werken of weg zijn en ik alleen thuis ben, trek ik een zak chips open of eet ik iets anders ongezonds. Ik vind dat ik vorig jaar nog best een mooi lichaam had, maar dit jaar heb ik dat niet meer. Elke keer denk ik 'ik ga er wat aan doen' maar de stem blijft me vertellen dat het toch nooit zal lukken of dat ik gewoon lelijk word. Ik merk dat ik daardoor in alles wat ik doe, mn "jongere zelf" probeer terug te halen. Ik ben veel rustiger en serieuzer geworden, maar omdat ik mijn verleden niet wil achterlaten en vergeten, ga ik opeens heel druk en gek doen. Ik wil dat niet , maar het gebeurt automatisch, onbewust.

Ohja over DE STEM, ik hoor de laatste tijd een raare stem in me hoofd. Hij zegt allemaal negatieve dingen over mij, ik ben het een beetje gaan googlen en veel mensen noemen het hun "demons". Maar ik ben dus niet de enige, veel mensen die depressief zijn hebben ze, daarom ben ik een paar online depressie-testen gaan doen. Uit die test kwam dat ik Een cyclothyme stoornis heb, dat is eev vorm van depressie, maar ik geloof het niet zo. De kenmerken komen wel overeen, maar ik geloof niet dat ik depressief ben.

Anywayyyyy, dit was het wel een beetje XD

veel liefs,

Jade Rivers

Ik was net klaar met lezen toen mevrouw Nielsen naar me toe liep, het dagboek stopte ik snel weer in mijn tas voordat ze het zou zien. Toen ze eindelijk klaar was met haar preek over dat ze dit sort gedrag nooit van mij heeft verwacht en over dat ze "diep teleurgesteld in me is", liep ik naar mn fiets om naar huis te gaan. Het verhaal van Jade bleef maar door mn gedachten rond spoken, Jade was helemaal niet dik. Het is natuurlijk heel erg dat ze zich zo voelde, maar daardoor hoefde ze toch geen zelfmoord te plegen?