=Mr.CEO's Babies=

Chapter#3

*****
Kailangan kong makahanap ng trabaho para makapag ipon ako ng pera,
Sa sweldo ko sa kompanya ni Dylan kulang na kulang parin ang upon ko ngayon pang buntis ako.

Matapos ng ilang minutong pahinga ay muli akong sumakay ng jeep.kanina pa ako nag hahanap ng mapag tatrabauhan,kahit waitre8ss lang sa fast food chain or kahit saang resto basta makakita ako ng pera.

Pumara ako nung makakita ako ng resto.tumawid ako ng kalsada.huminga ako ng malalim at inayos ang suot ko.
Napahinto ako sa paglalakad nung may humintong pamilyar na kotse sa tapat mismo ng resto.
Agad akong nagtago sa likod ng puno para hindi ako makita ni dylan.alm kong kotse nya iyon.
Pinanood ko syang lumabas at nag tungo sa passenger's seat para pagbuksan si georgina ng pinto Parang may humahawak ng puso ko at unti unti iyong piniga.Ewan ko ba kunv bakit ganito ang nararamdaman ko.
Masaya silang pumasok sa resto parehong may ngiti sa labi.

Bagsak ang balikat kOng umalis.hindi ko talaga ipapaalam sayong may anak ka,kung may magiging asawa kana at magkakapamilya rin.

Pagod na pagod ang katawan ko nung makauwi ako sa bahay.Pabagsak akong nahiga sa kama.

Gulong gulo ang isip ko,di ko alam ang gagawin.Sasabihin ko ba o hindi?parang may nag uudyok sakin na ipaalam ko kay Dylan.Pero baka kapag sinabi ko,hindi nya rin paniniwalaan.ayoko ayoko hindi ko sasabihin sakanya.

Papikit na ang mga mata ko nang biglang may nag doorbell.tamad akong tumayo at pinagbuksan ng pinto kung sino man ang nag dodoorbell.

"Ana.." sambit ko.pinapasok sya sa loob.nilapag namn nya yung dala nyang mga prutas.

"musta..?" tanong nya maupo sa sofa.
"okay lang."tamad kong sagot.binuksan niya ang tv para mag karoon ng kaingayan dahil sobrang tahimik

"hinahanap ka ng mga kaofficemate natin.miss ka na daw nila."

Napabuntong hininga ako "Okay lang?".Tanong pa niya.ngimiti ako at bahagyang tumango hindi ko na sya pinansin ,pinagtutuunan kona lang ng pansin ang mga prutas na dala niya.

Pansin kong kanina pa tingin ng tingin sakin si ana kaya binalingan ko sya.

"May gusto ka bang sabihin?"Tanong ko.napaiwas siya ng tingin ,maya maya lang din bumuntong hininga siya tapos ay tumingin saakin.

"Hinahanap ka ni Sir Dylan."
sabi nya na ikinagulat ko,
Ako?hinahanap niya?

"bakit daw ?"kunot noong tanong ko.
"aba!malay ko.gusto pa atang umisa sayo kaya ka hinahanap ka."

Sumeryoso lang ako ng tingin.

"nga pala next next month na kasal nila ni Dylan at Georgina"

kinagat ko ang labi ko.wala na talagang pag-asa.ano namn mararamdaman ng mga anak ko kapag wala silang tatay ?
ayokong maradaman nila na ang hindi kumpletongbpqmilya.Siguradong kapag lumaki na sila hahanapin nila at tatanungin nila kung sino ang papa nila,wala akong maisasagot l.siguring sa mga panahong yon may masaya at kumpletong pamilya na si Dylan.

"Ano kaya kung ipalaglag ko ang mga bata?"

Sorry bitin may lagnat kasi ako ehhh sorry 😁😁😁😊😊😊