Όταν ήρθες στην ζωή μου

Κεφάλαιο 11

Μάικλ

Τα δακρυσμένα μάτια της Σοφίας ήταν ακόμη στην σκέψη του. Δεν ήξερε γιατί έκλαιγε, δεν ήθελε αυτή την γυναίκα να την βλέπει να κλαίει. Μαζί του θα γελούσε πάντα. Ήταν στο κρεβάτι και δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Στις σκέψεις του ήταν η γυναίκα του διπλανού δωματίου.

«Τι θα κάνω με αυτή την γυναίκα», συλλογίστηκε.

Σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε προς το μπαρ να πιει ένα ουίσκι. Δεν φορούσε το πάνω μέρος της πιτζάμας του και ήταν μόνο με το κάτω. Το ποτό ήλπιζε πως θα τον έκανε να ηρεμήσει κάπως.

Άκουσε βήματα πίσω του, γυρνάει και βλέπει πως ήταν η Σοφία. Τον κοιτούσε με αυτά τα γαλανά της μάτια με σοκ στο θέαμα που αντίκρισε. Τα ρούχα του της πήγαιναν πολύ πάνω της. Έτσι ήθελε να την βλέπει και κατά προτίμηση χωρίς ρούχα.

«Συγγνώμη», την άκουσε να λέει και έκανε μεταβολή για να φύγει αλλά την έπιασε από το μπράτσο.

«Σοφία, έλα να κάτσεις μαζί μου. Μην φεύγεις» της λέει και την κοιτάζει μέσα στα μάτια περιμένοντας την απάντησή της.

«Δεν ήθελα να σας ενοχλήσω κύριε Λέβιν» του απαντά τυπικά.

Αυτή η συμπεριφορά της τον ενόχλησε τρομερά.

«Δεν είμαστε στο γραφείο, Σοφία. Μπορείς να με λες Μάικλ όταν είμαστε μαζί. Έλα, κάτσε μαζί μου. Να σου βάλω ένα ποτό;»

«Όχι, ευχαριστώ. Πήγαινα στην κουζίνα να πιώ νερό αλλά δεν ξέρω πού είναι».

Πίνει το υπόλοιπο ποτό που κρατάει στο χέρι του και την οδηγεί στην κουζίνα. Ανοίγει την πόρτα του ψυγείου και της βάζει να πιεί νερό. Της το δίνει, εκείνη το παίρνει διστακτικά.

Την παρακολουθεί που πίνει το νερό και μερικές σταγόνες φεύγουν από την άκρη του στόματός της. Κυλάνε κάτω μέχρι το λαιμό της και χάνονται μέσα στην μπλούζα της. Η σκηνή φάνταζε πολύ ερωτική. Ήθελε να την φιλήσει απελπισμένα αλλά δεν έκανε βήμα. Δεν ήθελε να καταλήξει να τον χαστουκίσει πάλι.

Βάζει το ποτήρι στον πάγο και χωρίς να πει κουβέντα φεύγει. Ο Μάικλ έμεινε μόνος του στο δωμάτιο. Αυτή η γυναίκα θα τον τρέλαινε πραγματικά. Είναι πολύ πεισματάρα αλλά το ίδιο ήταν και ο Μάικλ. Ότι ήθελε το αποκτούσε πάση θυσία.

Μετά από λίγα λεπτά κατευθύνθηκε στο δωμάτιο του, ξάπλωσε και έτσι τον πήρε ο υπνος.