Budzę się i czuję, że bardzo boli mnie szyja. Okazuje się, że zasnąłem na wózku, a głowę miałem spuszczoną do tyłu. Podnoszę ją i zerkam na nią.
Wciąż śpi.
Byłem tu całą noc. Dziwne, że mnie jeszcze nie wyrzucili.
Byłem tu całą noc i spałem. A pamiętasz, jak czasami całymi nocami rozmawialiśmy?
Oh, Holly, nie mogę się doczekać, aż znów będziemy mogli porozmawiać. Brakuje mi twoich wrednych docinków. Brakuje mi twojego uśmiechu.
Teraz, gdy leżysz tak i śpisz, wciąż jesteś piękna. Mogę ci się przyglądać jeszcze dokładniej.
Twoja klatka piersiowa nadal unosi się i opada w ten sam sposób. Czy to możliwe? Czy to ty sama oddychasz? A może to te wszystkie maszyny dają ci dalej żyć?
Jest mi coraz gorzej.
Chciałbym, żebyś już otworzyła oczy. Chciałbym żebyś na mnie spojrzała. Żebyś ze mną porozmawiała.
Zrób to dla mnie, Holly. Otwórz oczy.
CZYTASZ
Open your eyes [short story] ✅
Teen Fiction"If you fly away tonight I want to tell you that I love you" Gdzie Holland nie może się obudzić po wypadku, a Dylan przy jej łóżku prowadzi wewnętrzny monolog. #844 - Dla Nastolatków (29.08.17) #836 - Dla Nastolatków (31.08.17) #681 - Dla Nastolatk...