Σχολιαστε αλλιως να μη σας κατσει ποτε το κρας😊(περιμενω γυρω στα 50 σχολια καθως εχει λιγα reads, οταν αυξηθουν τα reads θα ζηταω παραπανω💕💕)
Αρχισε να μου βαζει αντηλιακο στην πλατη μιας και δεν εφτανα εκει. Εγω ειμαι απο αυτους τους ανθρωπους που ειμαι λευκη σαν γαλα, παιρνω λιγο χρωμα το καλοκαιρι και αμα δε βαλω αντηλιακο ουτε το απογευμα ειμαι ικανη να καω. Καθως εκανε κυκλους με τα χερια του στην πλατη μου για να μου απλωσει καλα το αντηλιακο ενιωθα ενας ηλεκτρισμος να διαπερναει την σπονδυλικη μου στυλη και να εχω ανατριχιασει ολοκληρη. Γαμωτο γιατι να αισθανομαι κατι τετοιο, δεν ειναι φυσιολογικο.
Στο ειπα και πριν εισαι ερωτευμενη!!
Οχι δεν ειναι δυνατον, δεν το δεχομαι να ειμαι ερωτευμενη με ΑΥΤΟΝ!! Τσακωνομαστε, μισιομαστε και το κυριοτερο δεν θελουμε ο ενας τον αλλον!!!
Ολα αυτα που λες τα πιστευεις!!??
Ναι!!!
Εβαλα αντηλιακο και στο υπολοιπο σωμα μου και βουτηξα. Πηγα να κολυμπησω λιγο στα βαθια για να ηρεμησω. Δεν περασαν δεκα λεπτα απο τοτε που ειχα βουτηξει και βλεπω τον Austine να μπαινει στο νερο.
Εγ: Ηταν που δεν θα εμπαινες ακομα
Α: Ναι, ετσι ειχα πει αλλα μετα σε ειδα που μπηκες ζηλεψα και εκτος απο αυτο ποιος αλλος θα σε επνιγε ε?
Ειπε και σε δευτερολεπτα τοποθετησε τα χερια του στη μεση μου και με βουτηξε μεσα. Στην αρχη ημουν καλα αλλα μετα απο λιγο δεν ειχα πλεον οξυγονο αρχισα να χτυπιεμαι ομως οσο χτυπιομουν δεν με αφηνε οποτε εμεινα απλα ακινητη σαν να εχω πνιγει. Αφου ο Αustine δεν εβλεπε αντιδραση απο μερος μου με εβγαλε στην επιφανεια. Εγω επαιζα ακομα την ψοφια.
Α: Violetta, Violetta, σε παρακαλω μιλα μου, δεν ηθελα να σε πνιξω!! Σε παρακαλω
Ανοιξα τα ματια μου σιγα-σιγα
Εγ: Au-Austine, σκου-σκουπισε τη-την α-ακρη των χει-χειλων σου
Α: Γιατι τι εχω?
Εγ: Για να καθαρισεις το αιμα απο το αγκιστρι ψαρακι!!
Α: Με κοροϊδευες τοση ωρα!!???
Εγ: Ααα, δεν ξερω, ισως.
Α: Ξεκινα να τρεχεις γιατι δε σε βλεπω να ζεις, τωρα ειναι που θα σε πνιξω.
Ξεκινησα να κολυμπαω οσο πιο γρηγορα μπορουσα και απο πισω μου ειχα τον καρχαρια aka Austine. Με το κολυμπι φτασαμε πισω απο κατι βραχια που ειχε η παραλια, ο Αustine λιγο ακομα ηθελε και θα με εφτανε. Με επιασε απο το ποδι και με τραβηξε πισω, βουτηξε το κεφαλι μου απο την ξαφνικη οπισθεν οταν βγηκα απο το νερο με επιασε απο τα χερια και με κολλησε σε ενα απο τα πολλα βραχια. Εμεινε απλα να με κοιταει και να τον κοιταω.
Α: Σε επιασα τελικα
Ειπε ενω προσπαθουσα να σταθεροποιησει την ανασα του
Εγ: Αφου κουραστικα, λογικο ηταν να με πιασεις
Ειπα προσπαθοντας να σταθεροποιησω και εγω την δικια μου. Τα ματια του καρφωναν μια τα ματια μου και μια τα χειλη μου ενω ερχοταν πιο κοντα μου. Αντανακλαστικα γυρισα το κεφαλι μου απο την αλλη για να τον αποτρεψω να με φιλησει. Τον ακουσα που ξεφυσιξε ομως δεν μπορουσα να το κανω αυτο μετα απο αυτα που μου ειπε.
Εγ: Καλυτερα να παμε πισω, τα παιδια θα μας ψαχνουν
Αφου εφυγα απο το κρατημα του αρχισα να κολυμπαω εξω απο εκεινο το απομονωμενο μερος. Οταν απομακρυνθηκα απο τα βραχια ειδα οτι τα παιδια ειχαν ξυπνησει και ηταν και αυτα μεσα στη θαλασσα. Τους πλησιασα και μετα απο λιγο με ακολουθησε και ο Αustine
Μ: Που ησασταν εσεις?
Εγ: Με πηγε ο Αustine να με ξεναγησει λιγο πισω απο εκει
Τους ειπα και τους εδειξα τα βραχια
Τ: Ααα, ξεναγηση το λεμε τωρα
Α: Ναι Tara ξεναγηση, αφου η κοπελα δεν εχει ξαναπαει εκει πισω σε ειπα να την παω να το δει
Τ: Καλα ενταξει
Ειπε η Τara ενω μου εριχνε το γνωστο σε ολους βλεμμα "θα τα πουμε μετα εμεις και θα τα πουμε ολα". Ναι ακριβως αυτο. Ο ηλιος ηδη ειχε πεσει αρκετα και ο κοσμος αρχισε να φευγει σε αντιθεση με εμας που ειχαμε μεινει ακομα στις ξαπλωστρες μας. Αφου ειχε σκοτεινιασει για τα καλα πηραμε τις δαδες που ειχε φερει μαζι του ο Mansen και μαζι με τον Αustine τις αναψαν ενω εγω με την Tara πηγαμε να παρουμε σουβλακια για να φαμε. Οταν γυρισαμε κατσαμε να φαμε και αρχισαμε να λεμε βλακειες.
Α: Ιδεα!!
Εγ: Ωχ...
Α: Τι λετε να παιξουμε κρυφτο απο τη στιγμη που μονοι μας ειμαστε, δεν ενοχλουμε κανενα και εχουμε και τις δαδες για φως.
Τ: Μπα οχι βλακεια
Μ: Εγω συμφωνω
Τ: Τωρα που το ξανασκεφτομαι δεν θα ηταν ασχημο...
Και τωρα ηταν η σειρα μου να της ριξω το βλεμμα "θα τα πουμε μετα εμεις και θα τα πουμε ολα".
Μ: Εσυ Violetta τι λες?
Εγ: Εμμ, δεν εχω θεμα αμα θελετε ολοι τοτε ειμαι μεσα.
Α: Ωραια, ποιος φυλαει?
Τ: Αριθμακια
Α: Ωραια Violetta γυρνα τα βγαζω εγω
Γυρισα πλατη και ο Αustine εβγαλε τα αριθμακια
Α: Εισαι το 1...εισαι το 2...εισαι το 3...εισαι το 4. Γυρνα
Μ: Πες εναν
Εγ: Λοιπον θα πω τον τυχερο μου αριθμο, το 2
Τ: Δεν ειμαι εγω
Ακουσα να λεει η Τara χαρουμενη
Μ: Ουτε εγω ακολουθησε ο Mansen
A: Εγω ειμαι
Εγ: Ωραια, φυλα.
Μ: 5-5 δυο φορες, αργα
Α: Ωραια, που φυλαω?
Τ: Εδω στην ομπρελα μας.
Ξεκινησε ο Αustine να μετραει και χωριστηκαμε...σχεδον. Εγω πηγα προς μια καλυβα εκει κοντα που ειχα δει ενω η Tara μαζι με τον Mansen πηγαν στο "σπιτακι" του ναυαγοσωστη.
VOUS LISEZ
Ice Bucket Challenge (IBC)
Roman pour AdolescentsΑ: Αμα νικησω θα κανεις αυτο που σου πω. Ειχε αυτο το ηλιθιο αλλα σεξ- εεε Violetta οχι σκετο ηλιθιο χαμογελο που θες να του σπασεις τα μουτρα Ε: Χα αυτο θα το δουμε. Δεν με ξερεις καθολου καλα. Α: Εγω λεω οτι σε ξερω. Ε: Ωχου, φλυαρεις απλα τελειω...
