Restrained Alphabets

158.

"Ako'y nakatayong magisa,
Sa gitna ng aming silid,
patuloy na ibininubuga ang mga hanging
labag sa aking kalooban

Nanatiling nakapikit
Wari bang hinahanap ang daan
patungo sa tahanan;
minsan ko nang nilisan

Sapagkat, para kanino ang nabubuhay?
Kaluluwang minsan nang nawala
O para sa mga taong nagaaligid;
Para mapuri gamit ang salitang . . 'sapat' "

—WK