Gecemin Yıldızı

Karanlık -Aydınlık

Hilalin Ağzından
Yaralı yatan abim o üniformayı giymemişti sanki  uyurken bebekler kadar masumdu Keşke affedebileceğim bir bahanem olsaydı ama yok  O üniformayı giymesi herşeyi  bitirmişti Ablamı gordugumde 1 haftadır abimin başını beklemekten helak olmustu Gözleri ağlamaktan şişmiş gozaltları morarmış rengi solmuştu Ablam hasta olacak diye bu yeni yunan generalin başında bile bekleyebilirdim
"Abla istersen ben abime bakabilirim pek iyi gözükmüyorsun"
Bakmayın siz ağız alışkanlığından öyle diyordum yoksa o benim abim felan değildi Benim abim kanlı üniformayı giymezdi Ablam ben hallederim işine bak demesi işime gelmişti O yeni yunan generali gördükçe kaybettiğim abimi hatırlıyorum ve yeniden acı çekiyorum Gözlerim yanıyordu ağlamamak için zorluyordum Hainler için artık aglamıyacaktım onlar için dökülen gözyaşlarım boşunaydı
"Ah başağım senide hiç yanlız bırakmaya gelmiyor"
Hemen gözyaşlarımı iteleyerek sahte bir gülümseme takındım
"Ne varmış halimde sen kendine bak hastanede bakmadığın kız kalmadı😃"
Sarı alaylı gülümsemeyle saçlarımı karıştırdı
"Biz senin gibi değiliz başak Birine bağlanıp hayatımızın hatasını yapmayız "
Bende sinirle elini saçlarımdan çektim yanından hızlı bir sekilde uzaklaştım Sarı bana yetişti kolumdan tuttu
"Sarı şaka yaptım ciddiye alma Herşeye böyle küseceksen işimiz var"
"Hayır küsmedim"
"Sende benim külahıma anlat neyse sen zaten sonradan bana kıyamaz affedersin Önemli olan vatan Yine yunan itleri taarruza geçmişler Mehmetlerle  buluşmamız gerek "
Cihan kolay kolay ciddilesmezdi Devletin ehemmiyeti yine tehlikedeydi Avrupanın getirdiği muhimmatlari imha etmiştik tam hersey duzeldi derken yine taarruza gecilmisti İçime istemsizce endişe ve korku tohumlari ekilmisti belli etmemeye calistim
"Cihan napacagiz biz  muhimmatlari imha ettik ona rağmen nasıl yeniden taarruza geçilir?"
"Bilmiyorum hilal buluştuğumuzda bu sorularının cevabını niye mehmete sormuyorsun?"
Cihan ilk kez ismimle seslenmesi beni iyice telaslandirmisti
"O zaman işlerimizi çabuk bitirip bir an önce mehmetlerle buluşalım "
Cihan ise başını sallamakla yetindi Hemen hastalarla ilgilenmeye başladı 2.kattaki ağır yaralıların olduğu kata çıktım Hastaların olduğu odaya giderken bir kol beni ansızın pansuman odasına çekti
"Hilal o adamda kim ? Sakın bu işin içinde olma Yoksa seni o ipten kurtaramam"
Bana mağlup olmasını istediğim o dudaklara kaymıştı gözlerim Sevdiğim adamı özlemistim Ne dediğini anlayınca hatırladım bu adam beni güzel seven adamım değildi Sadece ona benzeyen yunan itlerinden biriydi Bu üniforma yüzünden güzel seven adamımda kollarımda can vermişti Alaylı bir şekilde dudaklarım kıvrıldi
" Ah teğmen biraz söylediklerinizde samimi olun bu yalan sözlere karnım tok Gidin başka kızlara edebiyatinizi yapın "deyip cevap vermesini beklemeden yanından geçip gittim Teğmen bu seferde kolumdan yakaladı Bende kolumu sinirle çektim
"Teğmen sizinle uğraşamayacam ne diyecekseniz deyin Hastalarla uğraşmam lazım Yaptığınız katliam yüzünden bir sürü insan can çekişiyor"
"Sadece türkler mi mazlum emin ol küçük hanım bu çatışmada en çok yunan ordusu zarar gördü "
Alaylı yüz ifademe büründüm
"Yunan itleri demek istedin herhalde"
"Görüyorum benim gidişim küçük hanımı eskisindende asi yapmış Aman dikkat edin o asi elleri yazarken kesmesinler Hala Halit ikbalcilige devam ediyormuşsunuz"
Gözlerim doldu Teğmeni ittim Bu ani duygu değişimime karşılık teğmen şaşkındı Daha fazla mutlu rolu yapmama gerek yoktu
"Anlamıyorsun değil mi sen o değilsin Bu yunan üniforması yüzünden babamı abimi ve güzel seven adamımı kaybettim Bana küçük hanım deyip durma ancak onun anısını kirletirsin teğmen Bu üniforma elimden herşeyimi aldı elimde sadece vatanım kaldı Bu vatanıda canım pahasına koruyacağım Bu yüzden napacaksanız yapın tegmen aynı kutahyadaki yaptığımız ayaklanmada olduğu gibi tutuklayın ancak beni öyle durdurabilirsiniz"dememle duvara yapıştırılmam bir oldu Bir zamanlar o duymak istediğim ses sanki ölümümu fısıldıyordu
"Eğer böyle davranmaya devam edersen altımda güzel zamanlar geçirmek zorunda kalırsınız "deyip iki taraftan sıkıştırdı O an yaşamıyordum herşey bitmişti bitmiştim İstemsizce dudaklarımdan sözcükler firar etti
"Keşke .."  
İki kolumdan tutup beni sarsarak başka bir duvara çarptı Hiçbir acı hissetmiyordum sanki gerçekler daha yeni yüzüme çarpıyordu  
"Keşke ne Hilal? İki kelimeyi konuşamayacak kadar mi acizsin dilin mi tutuldu korkudan" deyip alayla dudakları kıvrıldı İlk defa bu gülümsemeden iğrendim  İçimi bir öfke kapladı zapdedilemeyen yeniden küllerimden doğdum Teğmeni hışımla ittim Hemen ameliyat bıçağını alıp boynuna doğrultum Leon bu haliyle kurbanlık koyunlara benzedi çaresiz ve zavallı.O an sanki sevdiğim adamın bakışlarını gördüm kırgın bakıyordu Ama bu bir  yanılsamaydı
"Senden nefret ediyorum teğmen Beni kurtarma teğmen ip benim için kurtuluş Emin ol bir kez ölmek hergün yavaş yavaş bitmekten daha iyi En azından bu acıyı bir kere yaşamak her an yaşamaktan daha kolaydır belki Yasıyorum diye rol yapmak zorunda değilsin en azından O ihanetinden sonra inanamadım ben senin gittiğine sen benden gittiğinde senin omuzuna yaslanıp oturduğumuz ağaç belki hatırlatmazsın sen yokken dayanacağım kimsem yoktu bende o ağacın gölgesine dayanmayi öğrendim agacla sohbet etmeyi ve hıçkırarak ağlamayı ...
Sağol teğmen senin sayende aşkı değil ihanetin nasıl can aldığını öğrendim  "
Daha sonra bıçağı yerine bıraktım Tegmenin bakışları buz gibiydi Şu saatten sonra arkamı dönüp yüzüne bakamazdım Arkamı dönüp bakmadan hızlı adımlarla odadan çıktım Kapıyı kapattım Onun için artık basit bir kızdım menfaatleri uğruna gerekirse beni bile harcardı Öfkelenmem gerekiyordu ama canım yanıyordu en cokta kalbim ama ona dökecek gözyaşım kalmamıştı Duyduğum sesle beraber düşüncelerim bölündü Bu ses bir insandan çıkmayacağı kesindi Sesler odadan geliyordu Merak ettim sesin geldiği odaya doğru gittim Teğmeni görmemle kalbim ne kadar ağlasada belli etmedim görmemezlikten geldim Odaya girdiğimde birde baktım yiyişen ablam ve abim Hani bunlar kavgalıydı Gözlerime inanamıyorum deyiminin en iyi sözlük anlamiydim
"Abla abi"
"Abi "
Tegmenin sesini duymam bile etkilemiyordu beni sanırsam şoka girmiştim