Gecemin Yıldızı

Gri Melek

Yıldızın Ağzından

Gözlerim karanlığa alıştığından gözlerim yandı Gözlerimi birkaç defa kırptım Tarçın kokusunu aldığımda Alike olduğunu anladım Alikenin bağımlısıyım onsuz bir günüm geçerse sonuç hastanede bitiyor Görüşüm netleşince sandalyede uyuklayan masum sevgilimi gördüm
Alikenin yüzü solgundu kaç gecedir uyumadığı gözlerinden belliydi Benim için mi uyumamıştı?
Ben bu adamı yerim 
Bu haliyle bile fazla karizmatikti Saçları çok güzel duruyordu O saçları karıştırmak istedim Alikeye doğru doğrulacakken acıyla inledim Alike hemen telaşla uyandı
"Kayraya birşey mi oldu ?"
Bu halini görünce acımı unuttum Alayla dudaklarım kıvrıldı
"Öldüm dirildim"
Hareleri özlemin en koyu tonuydu Alikenin bu hali içime işledi Gülümsemem yüzümde soldu
Alike yanıma oturup elleriyle yüzümü okşadı
Uzun yıllar sanki beni görmemişti Burukça gülümsedi o burukça gülümseyince benimde içim burkuldu
"Gerçek değilsin yine rüyasın değil mi Kayra?"
Alikenin bu hüzünlü hallerine anlam veremedim Alikenin moralini yerine getirmek için muzip halime büründüm
"Gerçeğim ben kanlı canlı karşındayım benden ölene kadar kurtulamazsın "deyip omzuna sertçe geçirdim
Alike hafifçe inledi Bir süre bana şaşkınlıkla baktı Şaşkınlığını üzerinden atınca kahkaha atmaya başladı Sarılmasını istediğim o kollar bana sıkıca sarıldı
"Karanlık yıldızını kaybettiğinde yolunu şaşırdı Kayra Sen yokken ben vatansız kaldım Sıla hasretinin ne denli acıttığını öğrendim " 
Alikenin söyledikleriyle hafızamda anılarım canlandı Beni kaçırdıklarını ve neler yaşadığımı hatırladım Yaşadıklarım kolay sindirilebilecek şeyler değildi Gözlerimdeki yaşlara hakim olamadım
Alike ağladığımı hissedince sarılmayı bıraktı Vücudu gerildi  Bakışları bana dönünce yüzü yumuşadı Gözlerimdeki yaşları teker teker sildi Alikenin yanında ağlamak istemedim ama kendime engel olamadım
Onun yanında bu kadar aciz göründüğüm için kendime kızdım  Ne kadar inkar etsemde karanlığıma muhtaçtım
"Alike ben çok korktum Sen gelmeyeceksin ve yine sözünü tutmayacaksın diye"
"Anlıyorum seni Kayra Fakat  sana verdiğim sözü ilk defa tuttun "
Alike beni keyiflendirmek için muzip davranmaya çalıştığının farkındaydım Beni mutlu görmek istiyordu Alike daha fazla üzmemek için kendimi gülmeye zorladım Omzumu silkeledim
"Bana verdiğin söz için değil kendin için geldin sen oraya Çünkü karanlık yıldızsız yolunu bulamaz"
Alike gülümsemesi yüzünde soldu Benim söylediğime mi bozulmuştu ?
"Benim mutlu olmam için sakın bir daha rol yapma Kendin ol Özgünlüğünü ve masumluğunu seni ancak kötülüklere iten karanlık için kirletme"
Alike yine benden eskisi gibi kaçacak mıydı ? Kaçmasını istemiyordum Kaçarsa bu defa hayatta kalamazdım Sinirle  bağırdım
"Hayır beni bırakıp gidemezsin Bırakmam seni Anla artık sana ihtiyacım var Ben sensiz acizim karanlığımın azizliğinde kendimi buluyorum "
Alike eski muzip haline döndü  
Bana göz kırptığında kalbim yeniden hayat buldu Alikeye belimdeki yastıkları kabarttı
Sevgilim benim için neler yapıyordu Çok şanslıyım
"Sevgilim teşekkür .."
"Bu beni sensizlikle sınadığın için"
Yüzüme yediğim yastık darbesiyle geriye doğru savruldum Yastığın geldiği yöne baktığımda karşımda kıkır kıkır gülen bir Alike vardı
Az önce şanslıyım demiştim değil mi ? Asıl ben ne kadar şansızım böyle dengesiz bir öküze sahibim
Elime geçen ilk yastığı Alikeye fırlattım
"Ben ne kadar şansızımda senin gibi bir denyoya sahibim "
"Sonuçta senin Denyonum Seninim vatanım "
O bakışlarda hasretliğin vuslatını,umudun sevdasını gördüm O bakışlarda kaybolmak elde değildi 
"Umudumsun "
Alike yanıma oturdu Gözlerini gözlerime kilitledi Eliyle saçlarımı yavaşça okşadı Onun akımına kapıldım
"Sen yoksan benden geriye birşey kalmıyormuş Her lokmam her yudumum her düşüncem her kelamım her aldığım verdiğim nefes sen olmuşsun Sen benim diğer yarım değil sen benim herşeyim olmuşsun Gri meleğim"
Alikenin sözleri kalp ritmimi hızlandırmaya yetmişti Bu sefer belli etmeye hiç niyetim yoktu Alaycı yüz ifademi takındım
"Önceden sevdayla ilgili tek kelam etmezdin şimdide her fırsatta işi romantizme vuruyorsun Allah aşkına gri melek ne ?"
"Ne beyaz olacak kadar masumsun ne de karanlık olacak kadar siyah Ne güneş kadar parlaksın ne de ay kadar muazzam Aydınlığın karanlığa  karıştığı gecemin yıldızısın
Bu kötü dünyada hayata tutunmaya çalışan iyiliksin
Senin tek amacın yaşamaktı Bu dünyada iyiler yaşayamaz Dünyada yaşayabilmek için sende grileştin Beyaz kanatlı çok melek gördük herkesi ağlatan varsın sen gri ol sadece beni iyileştir beni sev derdimin dermanı ol gri melek "
Alike en içten kahkasını attı Gülünce gözlerinin küçülmesi ,göz çehresindeki kırışıklıklar, elmacık kemiklerinde beliren çukurlar dünyanın en şaheser tablosunu oluşturdu
"Gülünce dünyanın gelmiş geçmiş en güzel sanat eserini oluşturuyorsun "
Alike kendini beğenmiş muzip havasına büründü Dediklerimi idrak edince yüzümün yandığını hissettim Alike bu halimi görünce kahkaha attı Alikenin gözlerine utancımdan bakamayıp kaçırdım Alike çenemden hafifçe tuttu
"Her defasında utanınca çok tatlı oluyorsun Ama utanınca gözlerini benden kaçırma O zaman sanki kalbime hançer saplanıyor Bak bana bu yeşillerin sadece bana baksın "
O bana aşkını haykırıyordu Sözleri umrumda değildi Onun gözleri zaten defalarca bana olan aşkını haykırmıştı Aklım o şarap tadındaki muazzam dudaklardaydı Alike beni anlamış olacak ki yavaş yavaş aramızdaki mesafeyi kapadı Öpüşme transına girdiğimizde kapının açılmasıyla öpüşemeden transtan çıktık Hevesim kusağımda kaldı 😐
Kapıyı açanın Ahu denen cadoloz olduğunu görünce iyice sinirlendim Ahu ateş saçan bakışlarıyla Alikeye döndü
"Hani ya siz bu şırfıntıyla beraber değildiniz Beni kandırdınız"
Alikeye hesap sorması iyice gıcığıma gitti Bana nasıl şırfıntı derdi
"Bana bak kaşar.."dememle Alike beni susturdu
Alike yine ilişkimizi gizleyip onun yanında beni küçük düşürecekti Alikeye sinirli bakışlarımı fırlattım Alike istifini bozmadan Ahuya döndü
"Bakın Ahu hanım şırfıntı dediğiniz kişi benim hayatımı anlamlı kılan nefesim Ben sizin gibilerle asla olmam dedim Ve yine diyorum Ben sizinle olmam Şimdide siktir olup gidin "
Ahunun gözleri doldu Hızlıca odayı terketti Alikenin beni müdafaa etmesi hoşuma gitmişti
"Alike kızın üstüne biraz fazla gitmedin mi?"
Alikenin bakışları iyice koyulaştı
Onun koyu harelerinde kayboldum
"Senin yeşillerin bana yaşayabileceğimi hissetiriyor Yanımda olmayınca delirecek gibi oldum Kayra Ben konu sen olunca iyiligimi korumak icin herşeyi yaparım Sana o eziyet eden iki adamı hatırlıyor musun?"
Aklıma o anıların gelmesiyle gözyaşlarım benden firar etti Alike gözyaşlarımı yavaşca sildi Alnıma hafif bir buse kondurdu O buseyle yeniden güllerim açtı Umudum yine benim umudum olmuştu  
"Evet hatırlıyorum umudum "
Alike hafifçe gülümsedi Sesi ifadesiz çıktı
"Hepsini vahşice öldürdüm "
Alike normalde karıncayı bile incitemezdi Alikenin gözlerine şaşkınlıkla baktım Alikenin gözlerinde pişmanlıktan eser yoktu
"Alike sen .."
"Ben karanlığım sevgilim Gözüm karardı mı acımıyorum Sana zarar veren herşeyi yakarım kendime bile acımam Seni kaybetme ihtimaliyle canımdan can gitti be Sakın bensiz bir yerlere gitme Seni ne olursa olsun bırakmayacağım "
"Söz mü?"
"Söz "
Alikenin sevgisinin yine altında ezildim Alikeyi bulduğum için çok şanslıydım
O hareleri yeşillerimle buluşturdum
"Karanlıktan korkar geceleyin hep yanına gelirdim hatırlar mısın ? Karanlık korkumu seninle yendim yanımda sen oldun mu hiçbir kötülükten korkmazdım Yanımda sen vardın Beni her kötülüklere karşı korurdun Karanlığım der durursun aslında bir insana göre kalbin fazla masum Sen umudu var eden umudumsun Karanlık değilsin sen benim varım yoğumsun Ben senle varım Hep yanımda sen vardın Olmasan bile kalbimde bir yerlerdeydin ve kalbimde yerin hiç eksilmedi "
Alikenin hareleri şehvetle parladı Teslim oldum düşmana Dudaklarımı dudaklarımla kenetlemesine izin verdim Hasret vuslata döndü Gökyüzünde gece belirdi
 
*****
Yıldızın Ağzından