ÖLÜME YOLCULUK

}¡{ TANITIM }¡{

"Arabayı sağa çek!"

Kadın direksiyonun başında ani hareketlenmeden dolayı bir an irkilsede derin bir şekilde nefesini verdi. Ve birkaç saniyeliğine az önce arabasına aldığı genç adama baktı. Çok kısa bir an.

Gevşedi.

"Sana arabayı sağa çek dedim! HEMEN!"

Kafasında hissettiği namlunun ucu kadına adamın oldukça tecrübeli olduğunu düşündürdü. Ve dudaklarına buruk bir gülümseme yayıldı.

Direksiyonu daha sıkı kavradı ve gaza yüklendi. Gaspçı genç adamsa şaşkınlıkla naif görünümlü kadına baktı. Oysa arabasına binerken işi kolay görmüştü...

"Üzgünüm." omuz silkti. "Eğer bu arabayı istiyorsan beni öldürmek zorundasın. Durma derdim ama benden geriye kocaman bir ceset yığını kaldığında sen uğraşacaksın. Ve sen genç yakışıklı bir adamsın; yazık olacaktır. "

Genç adam bir an afallasada elindeki namlu düşecek gibi olduğunda sanki ona yokmuş gibi davranan güzel kadına doğrulttuğu silahı tekrar kavradı. Bu taktik iyiydi ama bu araba daha iyiydi.

"Kafayı mı sıyırdın sen kenara çek dedim!"

Kadın sustu ve bitmesini bekledi.

"Manyak mısın lan sen! Çeksene şu koduğumun arabasını kenara!" namlunun ucunu kadının kafasına sertçe bastırdı. Genç kadınsa artık umursamıyordu. "Acımam dağıtırım beynini!"

"Ah, eğer güzel planlarım olmasaydı bunu yapman için gözünü bile kırpma derdim." kafasını iki yana salladı kadın, ağlanacak haline gülüyordu. "İlla birşeyler almadan gitmem diyorsan bir anlaşma yapalım."

"Sikik bir anlaşma yapmak istemiyorum. SAĞA ÇEK DEDİM!!!"

Kadın yarı sinirle adama döndü. Sakin kalmaya özen gösteriyordu, yoksa yine kontrolünü kaybedecekti. Ama karşısındaki bu adam rahatça küfrettiğinden sınırlarını zorluyordu.

Derin bir nefes aldı ve karşısında ona kirpiklerini kırpmadan bakan silahlı adamdan gözlerini kaçırdı. Hayat çok zordu, gaspçıya bile hak veriyordu.

Türkiye'de işsizlik başa belaydı.

"Eğer benimle Bursa'ya kadar gelirsen sana bankadaki paramın hepsini veririm." dedi yavaşça ve kaza yapmamak için yola baktı. "İmzayla." omuz silkti. "Senin için temiz ve yeni bir hayat kurmaya yetecek kadar çok param var."

Ve düşündü bir an tereddüt ederek. Doğru mu yapıyordu?

Sanırım ancak bu yol boyunca anlayabilirdi bunu. Ve tek miras adayı için zamana ihtiyacı vardı..

O bunun için uygun muydu?

En azından Bursa'ya giderken iki işi bir arada çıkarır ve zaman kaybetmezdi.

Genç adam duyduğu kelimelerin karşısında gözlerini kırpıştırdı. Buram buram tuzak kokuyordu. Alayla sordu.

"Karşılığı? "

Genç kadın düşündü, iki ay öncesine kadar birazdan ağzından çıkacakları duysaydı kulaklarına bile inanamazdı herhalde. Hatta kahlaha bile atabilirdi. Gülümsedi ama buz gibi bir gülümsemeydi bu. Ağırlaması gereken mutluluktan çok çok uzaktı.

Ve nefesini verdi. Genç adama yandan bir bakış atarak tekrar yola odaklandı.

"Ölümüme yardım edeceksin."

Genç adam genç kadının ağzından dökülen tok kelimelere inanamayarak dehşete düşmüş bir şekilde bakakaldı..

Devam edecek..