RIGHT LOVE at the WRONG TIME

CHAPTER 37: WALA!

HAILEE'S POV:
Papunta ako ng library di ko kasam si Paolo ngayon kase busy siya ksma ung mga kagrupo niya sa research.

hanggang ngayon napapaisip pa din ako sa sinabi ni Paolo,

paano nga kung di niya ako maintindihan paano kung mas magalit sakin si Ser Mackie..

Grabee pagbukas ko kahapon ng cellphone ko pura text at tawag niya ung bumungad sa akin

nakakaloka, nakikisama ba tong corridor sa sakin bakit walang tao..

Scary..

papasok na sana ako ng library ng may narinig akong umiiyak sa may storage room

dahil sa sobrang napapaisip ako at di kaya ng konsensiya ko na iwan yung naririinig ko kung sino man yun haha

Pagbukas ko ng storage room nagulat ako sa bumungad sa akin ..

Totoo ba itong nakikita ko..
bumubilis ung tibok ng puso ko
Gusto kong umiyak,
yakapin siya..

Oo tama kayo ng iniisip

Nasa harap ko ung taong sobra kong mahal.

"Ma-Mackie? , I -I mean Sir Mackie"

Pati siya ramdam ko yung pagkagulat.
Nakatitig lang siya sa akin,

Hinila niya ako papasok at sinara niya ung pinto,

Nakakaba,
Kami nalang dalawa sa storage room nakakatakot yung mukha niya,

"Anong ginagawa mo dito?"

di ko alam kung galit o ano?.

"ano-kase-- anoo-- may--narini---narinig akong umiiyak"

Nakatitig lang siya sa akin, at patulo na yung luha sa mga mata niya,

"Umamin ka, kayo ba ni Paolo?"
-seryoso at naiiyak na niyang tanong
di paman ako nakakasalita,
nagsalita nanaman siya

" sabihin mo lang kung ano yung problema , hindi yung ganito di ko alam kung ano nang nangyayari sayo, alam mo bang ang sakit sakit na makita kang masaya sa iba, habaa--"

"MAHAL KITA! AYAW KONG MAGPARAMDAM KASE AYOKONG MAS MAPALAPIT KA SAKIN.. ALAM MO BA MISS NA MISS KITA PERO WALA AKONG MAGAWA, HINDI PWEDE KASE.. DI TAYO PWEDE,
SIGURO MAS OKAY NA DITO NALANG MATAPOS LAHAT, AYAW KO NA,"

Pa walk out na sa ako ng pinigilan niya ako

" Tama nga ako iiwan mo din ako"

ang sakit kailangan ko ng tapusin yung sa amin walang tama sa aming dalawa

"Maiintindihan mo din ako, bakit kailangan tapusin ko 'to"

Ramdam ko yung pagluwang ng paghawak niya sa braso ko,

at umalis na ako,

at paglabas ko, ay kasabay ng pagbuhos ng iyak ko.

para akong timang naglalakad sa corridor na umiiyak,

Wala na,

Tapos na kami,

Wala ng Hailee at Mackie

WALA NA , TAPOS NA LAHAT SA  AMIN,

Alam kong dapat sinabi ko na,
kaso, mqhirap ayokong makita siyang umiiyak ng sobra sa huli mas okay na ito na dito siya masaktan.

dahil di ako nakatingin sa dinadaanan ko di ko napansin na may tao sa harap ko,

Malamang nabangga ko

pag angat ko ng ulo si Paulo lang pala,

di ko alam nung nakita ko siya mas umiyak ako at niyakap siya.

"Paolo *sob* wala na kami *sob*"

tapos iyak ulet...

"sinabi mo na ba sa kaniya yung sitwasyon mo?"

Umiling lang ako,
at umiyak..

mas humigpit yung yakap ni Paolo sakin..

Grabii ang sakit makita na umiiyak siya,

ang sakit iwan siya sa ere,

ang sakit sakit lahat..

WALA NA,

WALA NA TALAGA...