My Cutie Sensei [ ON HOLD ]

Chapter 2 -- [ Earth: Paris ]

-- Waah! Sobrang daming transalation here pero aja. Dedicated to iam_zee :). Thanks sa paglagay sa reading list. :) Please do comment.

-------------

Chapter 2

Yana's POV

Ialng araw n akaming naglalakbya pero ayos lang marami namang pagkain sa loob ng capsule eh. Ganun din ang kapatid ko at ang prinsipe.

Buti na lang at komportable kaming tatlo sa capsule. Iniisip ko sina ama't ina. Ano na kayang nangyari sa kanila? TT.TT Wagas naman tong luhang ito. Oo na alam ko na nangyari sa kanila pero mahirap bang umasa?

Ang tagal naman papuntang earth, makatulog nga muna.

Nasa kalagitnaan na kami ng magising ako at laking gulat ko na may tatama sa aming meteor.

Kinakabahan ako dahil wala namang manibela o kahit anumang pangkontrol dahil naset na ito ng hari.

Palapit ng palapit sa amin ito hanggang matamaan ang aming sasakyan at nawalan ako ng malay.

=======

AFTER THE METEOR STRIKE..

PARIS, EARTH TIME: 5 AM.

Nagising ako, masyadong malabo ang paningin ko. Nasaan kami? Napabalikwas ako kahit masakit ang katawan ko. Nakita ko ang kapatid ko. May kaunting galos siya. Ngunit ang prinsipe?

Waah! O___O Di ko siya makita!?!

Tumingin ako sa paligid baka nahiwalay lang siya sa amin. Madilim pero maraming puno atsaka ang daming dahon. Tumayo ako at nag-lakad-lakad baka sakaling makita ang prinsipe pero halos isang oras na akong naghahanap.

Patay!!! NAWALA PA ANG PRINSIPE! TT___TT

Alam ko na! May compass nga palang binigay ang hari sa akin kung sakaling mawala ang prinsipe, isa rin daw itong gamit para makapaginteraksyon sa mga tao.

Hinanap ko agad sa nasunog na parte ng capsule yung compass. Nandun pa rin ito at gumagana. Sabi ng hari, tutunog daw ito kapag malapit ang prinsipe.Sinubukan ko pero hindi siya tumutunog.

Waah!! Nawawala talaga ang prinsipe.

Tsk, Sunod-sunod na kamalasan ito ah?

1. Nalayo kami sa planetang Imei.

2.Natamaan kami ng meteor.

3. Napunta kami sa lugar na hindi namin alam.

4. NAWAWALA ANG PRINSIPE. TT____________________TT

Magbubukangliwayway na. Nakikita ko na ang araw. Argh! Masyadong maliwanag ang araw nila. Nakakapaso! Wew. Paano na kami ni Yuki? Sinong tutulong sa amin dito?

"Qui êtes-vous?"(Who are you?)Dalawang matanda. Isang babae at isang lalaki.

"Qui êtes-vous?" Mas lumakas pa ang pagkakasabi nila.

Huh? Hindi ko sila maintindihan eh. Lumapit sila sa amin. Umatras ako. medyo nasaktan ako dahil nabunggo ko na pala yung malaking puno sa likod ko. Nagplease sign ako sa kanya na wag kaming saktan ng kapatid ko.

Napapikit na ako. Naramdaman ko na lang na hinawakan niya yung binti ko at tinuro niya na may sugat ako dun. "Neça fait mal? " (Do it hurts?) Tapos pinisil niya yung binti ko. Tumango ako, dahi naintindihan ko yung gusto niyang sabihin.sugat

Karga naman nung matandang babae si Yuki. Masakit na masakit yung hinawakan nung matandang lalaki. Hindi ko pala napansin yun. Iniinda ko yung sakit ng sugat ko ng biglang tumunog yung compass.