Chapter five (5) - The so-called Date

22 1 0
                                    

Chapter five (5) - The so-called Date

Bumukas yung pinto.

Oo nga madali kaming magiging ka-close. Ugh. Bwisit si Dad. Alam na alam niya talaga ang buhay ko. Ugh.

"Ugh." sabi ko. Ito yung katabi ko sa room. Tsk. Dapat babae nalang.

"Siya ang tutulong sayo. Anak yang ng isang business partner ko. At maalam na siya magmanage ng company at a young age. sabi ni Dad.

"So? Dali na. Gusto ko ng umuwi." sabi ko.

"No. Nag-arrange ako ng date para sa inyo. To get to know each other." sabi ni Dad and smiled using his creepy smile. Ugh. I hate that smile.

"Wth? Bakit ba pati date kailangan ninyong icontrol?!"  sabi ko.

"It's time for you to move-on." sabi ni Dad.

"Eh kayo nga ang pasimuno! It's your fault in the first place! Kung di mo lang siya hinire!" sabi ko.

"Manners Jara. We have a visitor. Brad, I'm so sorry for the attitude of my daughter." sabi ni Dad. Tumango yung lalaki.

"Ugh. Manners mo muka mo! Bahala ka na nga dyan." sabi ko kay Dad. Tapos umalis ako dun sa office niya.

Maya-maya, ramdam kong may sumusunod sakin. Tumigil ako sa paglalakad at humarap sa sumusunod sakin.

"What?" sabi ko using my cold voice.

"Your Dad said I should take you to the resto." cool niyang sabi.

"Sunod-sunuran ka naman?" sabi ko.

"Woah. Di ako sunod-sunuran. Kung di lang icacut ni papa ang allowance ko for a month di ko gagawin ito." sabi niya.

"I wanna go home. Lie to our parents." sabi ko.

"No can do. May spy silang binigay." sabi niya.

"What the?! Tara na nga!" sabi ko.

Umuna ako sa kanya ng paglalakad. Ayoko nga sumabay sa kanya. Bahala siya. Tinext ko yung driver ko na umuna na. Tss.

"Asan kotse mo?" tanong ko nung asa parking lot na kami.

"Sumunod ka nalang." sabi niya tapos umuna sakin maglakad. Bwisit din pala ito eh.

Sumakay kami sa kotse niya tapos nagdrive siya papunta sa resto kung san kami nireserve ni Dad. Ugh. How I hate this.

Nung nasa resto na kami.

"Wait here." sabi niya tapos lumabas ng kotse at pumunta sa may pinto ko at binuksan niya. Gentleman pala ito. Di halata. Lumabas na kami at nagtungo sa resto.

"Reservations for reyes." sabi niya. Si Dad kasi ang nagpareserve kaya malamang yung apilyido niya ang sasabihin. Ay. Apilyido ko din pala yun. Tss.

"This way sir and mam." sabi ni waitress. Nagpapacute yung waitress dito sa kasama ko. Typical flirt girl.

Umupo kami. At dahil si Dad ang nagpareserve ashan mong sosyal. Buti ang nagdress ako. Binigay samin yung menu tapos nagorder kami.

"Pansin ko galit ka sa Dad mo." sabi niya opening up a conversation. I'm not using my cold eyes because I'm using my angry eyes.

"Ugh. You said it right." sabi ko.

"Can I ask why?" sabi niya.

"Long story." sabi kop.

"Cut the long story short." sabi niya.

"I hate him. End." sabi ko. Why ask? Di kami close. Buti dumating yung inorder namin. Makakatakas.

"DI ka naman cold ah." sabi niya.

"Yeah." sabi ko. Not in the mood to talk right now.

"Pero bakit ang cold mo sa school?" tanong niya.

"That's not your problem." sabi ko.

"C'mon tell me." sabi niya.

"I just want people to be scared at me." sabi ko. Ang kulit. Tss.

"Oh." sabi niya.

Silence na. Yes naman. Sorry sayo dude. Dahil sayo ko ibinabaling galit ko. Kainis kasi si Dad tapos ang kulit mo pa. Magsawa ka.

"I'm Brad." sabi niya. Nga pala, di ko pa alam ang pangalan niya.

"Yea. Jara." sabi ko. Wala na akong masabi. Bahala na. 

Umuwi kami ng di umiimik. Hinatid niya ako samin. Ng makadating...

"Brad, sorry sa inasal ko. Bukas cold na uli ako pero once na kausapin mo ako hindi na ganto ugali ko. Si Dad kasi." sabi ko. I don't know what hit me. Pero parang kailangan ko magsorry.

"It's okay." sabi niya tapos pinagbuksan ako ng pinto.

"Thanks." sabi ko tapos dumiretso sa loob ng bahay.

"Hoy. Bakit ngayon ka lang?" sabi ni Ate Mimi. Forever chismosa.

"Ngayon lang eh." sabi ko.

"Badtrip? Anyare?"  sabi niya.

"Mineet ko yung tutulong sakin tapos makipag 'date' daw ako sabi ni Dad. Tss. Buti nalang at mabait yung tutulong sakin." sabi ko.

"Eh? Date?! Meaning lalaki." sabi niya.

"Baka babae." pambabara ko sa kanya.

"Hmmp. Pero ... gwapo?" tanong niya.

"Grabe ka. Dami jan na nagkakandarapa sayo." sabi ko. Baliw yan. Alam kong nagjojoke lang yan.

"Haha. Syempre." sabi niya.

"Oo na. Gii. Goodnight na." sabi ko.

"Goodnight din!" sabi niya.

Tiring day.

Brad's POV

Pagkatapos ng so-called date namin ni Jara  umuwi na din ako.

She's so mysterious kaya hindi ko mapigilan na hindi magtanong kanina. Isama na din na hindi ako masyadong sanay sa silence.

Muka siyang mabait pero she keeps her cold face on. At nakakatakot talaga siya pag nakacold face siya. Yung galit na itsura niya kanina. Di siya nakakatakot. Ang cute niya. Bagay sa kanya. Pero mas bagay sa kanya ang nakangiti pero hindi siya masyadong ngumingiti.

Nakita ko siyang ngumiti nung kinakausap niya yung groupmates niya at sinasabi ang gagawin. Bagay sa kanya.

Ano ba itong iniisip ko?

Makatulog na. Bahala na bukas ang mangyayari.

___________________

Author's Note:

Ang panget ng date nila. Aruu. Tapos ang ikli ng update. Hmm. Dito ako nagupdate dahil may writer's block ako dun sa isa. Aruu. haha.

Pano kaya sila mag-uusap ni Brad? Tingnan sa next update. Haha.

Vote and comments please? :>

Keep the support. ^^

The Mysterious GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon