SİYAHIN Prensi

HİÇİMSİN-4

Selam bebekler tekrar meraba. Vote verin. Yoksa inadıma bölümleri erken yayımlamam. Yazarınız biraz inatçı kuzularım. Hadi bakalım okumaya başlayın...

•••••

Tam okulun çıkışına doğru gidecekken , biri son anda kolumu sertçe kavrayıp kendisine döndürdü.

Ben daha ne olduğunu anlayamadan beni peşinden sürükleyip terasa doğru götürmeye başladı. Ben ondan kaçmaya çalışırken o kolumu daha sert kavrayıp canımı yakıyordu. Terasa girince son anda kolumu sert bir şekilde onun elinden kurtardım."noldu ya? Oyuncağın gidiyor diye üzüldün mü!  Ah pardon. Sende duygu diye birşey yok ki. Tek taraflı düşünüyordun sen."

Sırtımın bir anda sertçe duvara çarpması, ağzımdan istemeden bir inleme çıktı. "Bana bak Sarelle sen benden iyi bilirsin bu işleri. Saf ayağına yatma hemen." ben neyden bahsettiğini düşünürken, Müdürün eşsiz sesi yankılandı."ne oluyor orada?"  Hayatım da ilk defa müdürün gelmesine sevinmiştim. Toprak'ın afallamasından faydalanarak onu üstümden ittim.

Ve hızlı bir şekilde okuldan çıktım. Müdüre açıklama yapmak zorunda değildim. Nasıl olsa bu okulun yarısı benim. Evet yanlış duymadınız. Bu okulun yarısı benim. Yarısı da maymun götünün. Kötü Prens ne olucak. 

•••••

Saatler geçmiş olmasına rağmen, hala burada sessiz sessiz, ne düşündüğünü bilmeden oturuyordum. Neyi düşündüğümü bile bilemeyen ben,  ne kadar Toprak' a karşı güçlü olabilirdim ki.

Yarın kesinlikle Toprak' a karşı güçlü olmalıydım.
Sınıf falan değiştirmeyecem de.  Okulumu hele hiç hiç değiştirmeyeceğim. Sonuçta okulun yarısı benim. Orası babamın çalışıp kendi emeğiyle yaptırdığı bir okuldu.

Benim ailem ölmüş olabilir. Ama ben daha ölmedim. Ayaktayım, daha düşmedim ve düşmeyeceğim de.  

Ben bunları düşünürken, benim şerefsiz telefonum bir andq çalmaya başladı. Telefona baktığımda bilinmeyen bir numaranın aradığını gördüm. Telefonu açıp hiçbir şey demeden , karşıda ki kişinin konuşmasını bekledim.

"Alo. Nerdesin sen" bu sesi bir yerden tanıyordum ama çıkaramıyordum. 😮 Durun bir dakika bu maymun götünün sesi. Numaramı nerden bulmuştu bu mal. " ses versene kızım"  bu maymun götünün konuşmasına daha fazla dayanamayıp mecburen konuşmaya başladım.

" inan bana sana sesimi bile vermek istemiyorum." Dime yani onun yüzünden okula başlar başlamaz okuldan kaçtım. Bir de ne alakaysa artık beni arıyor. Onun hiçbir hakkı yok beni aramasına. Salak herif.

" bak kızım hic alay edecek halim yok. Her ne bok yiyorsan eve dön. Annenler seni uzun zamandır arayıp ulaşamıyorlar sana. Daha fazla meraklandırma onları." bu sözleri demesi  hem beni korkuya sürükleyip kapıyı kapatması. Hemde beni şaşkına sokması bir olmuştu. " pardon da eğer beni arasalar emin ol ki bilirdim. De sanane onlardan. Sen kendi işine bak."

Derin bir nefes aldığı telefonda bile belli oluyordu.
" bak sarelle yakında kimin olacağımı öğrenirsin. Şimdi bence tartışcağımıza eve gitmen gerekiyor."
Bak hala karışıyor işlerime. Ya Allah 'ım sen sabır ver. " pardon da sen benim hiçbirşeyim olamazsın. Hele ki işlerime hiç hiç karışamazsı-" şerefsiz lafımı yarıda bölmüştü. " bana bak bunları bana sorma. Git ailene sor. Ne bok yaptığın umurumda bile değil. Sadece ailen rica etti. Bende aradım. Daha fazla uzatmayarak kapatıyorum telefonu." pislik herif. Telefonu yüzüme kapatmıştı.

O benim hiçimdi. Tanışalı birkaç gün olsa da ondan deli gibi nefret ediyordum. Demek bu önemli şeyi aileme sormalaydım. Öğrenelim bakalım şu önemli gizli şeyi.

Vakit kaybetmeden bir taksiye bindim diyeceğim de ortalıkta doğru düzgün taksi yok. Şimdi ben ne bok yiyeceğim. Şansıma bir taksi bu tarafa doğru geliyordu. Elimi durması için kaldırdım. Taksi durunca içinde benim yaşlarımda bir çocuğun oturduğunu gördüm. Ben çocuğa çocukta bana. Bu bakısmamızı bölen taksici olmuştu.

"geçmeyeceğiniz mi içeri?" bu dediyle biraz afallayıp kendimi içeri attım.

Taksicinin bunu demesi beni biraz utandırmıştı.çocukta karizma da vardı allah için.
Taksi de ne o ne ben konuşmuştuk. Yol boyunca sessiz sessiz oturmuştuk. Taksici durduktan sonra çocuk bana son kez bir bakış atıp taksiden indi. Ne çocuk ama.

••••••

Taksiden inip eve doğru yöneldim. Başka nereye yönelicem canım.  Kapıyı çalıp Arzu ablanın kapıyı açmasını bekledim. Ki yanılmıştım. Kapıyı annem açmıştı. Bana soran gözlerle bakıyordu. Tabi bende ona soran gözlerle bakıyordum. "Nerelerdeydin Sare. Seni çok merak ettim biliyor musun?" bunu diyeceğini biliyordum zaten. Ama benim önce bir soru sormam lazımdı. " Anne bu Toprak ne saçmalıyor?"

Annem bu soruyu beklemediğini bakışlarıyla gayet net bir şekilde belirtti."ne dedi ki annem."
Daha fazla zaman harcamayarak soruya girdim. " bu Toprak'la yakında ne gibi bir ilişkimiz olacak. Ya da neyim olacak."  annem ne diyeceğini bilemeden sahte sahte gülümsüyordu. "Hadi ama Yaren sultan neler olup bittiğink benden mi saklayacan"

Ben annemden cevap beklerken babamın sesiyle irkildim."haklısın kızım. Senin kocanı senden saklamamalıyız." Derken.