Im alexandra stacy gonzalez. And this is my story.
what if i confess? what if i was able to tell the truth? would it lead me also to what i am seeing right now? what if i was the one whos walking in there? what if i just told him.
I was standing here in the church. A church where i saw angela walking In the isle. the song was beautiful. The song that i love. Waiting for her was the groom. The groom who i felt inlove with for the past years. I was about to cry when my bestfriend tap my shoulder.
"stacy.. You should be happy xander was also happy." she said while tapping me.
"how? how can i move on trix? he was my everything. Kung sana hindi lang nagkaganito. Kung sana lang i was able to fight for him. But heck! this is killing me" i said while tears fall down to my cheeks.
"here" sabi niya sabay bigay ng panyo.
"thanks trix" sabi ko.
"its for the best" sabi niya.
YEah. Its for the best. It is for his own good also. I will always love you xander.
Di paman natapos ang ceremonya at kahit nag lalakad pa si angela papuntang altar ay umalis na ako. I need to go.
Pinaandar ko ang kotse ko. this is whats the plan. i need to escape. I need to fix my life. sumakit bigla ang puso ko. shit! hinahanap ko sa bag ko yung gamot ko. Di na ako makaHinGa. nanglalabo na yung mata ko.
Narinig ko nalang na parang may nabasag. And it all went black.
-2 weeks later-
Puti. Yan yung una kong nakita. Ang sakit ng ulo ko kaya napasigaw ako.
"arghhhhh"
"oh my god! stacy your awake. Doc!!"
Nkarating naman agad yung doctor.
"nasaan ako?" una kong tanong.
"baby nasa new york tayo. dito ka namin dinala ng dad mo after your accident" Sabi ng babae.
"who the heck are you?" tanong ko sa babae.
Napahawak siya sa baba niya at tumingin sa doctor.
"mrs. Gonzalez. i guess nagka temPorary amnesia yung anak niyo. this case maybe last for 2-3years. MAkakaalala din siya. Siguro ay dahil yun sa pagkabagok ng kanyang ulo." sabi ng doctor.
"anak. Its me , your mom!" sabi niya habang umiiyak.
"pagpahingahin niyo muna yung pasyente. Siguro pagka gising nya ay maaalala naman siguro kayo. sge po mrs. Gonzalez I need to go." sabi ng doctor
"baby, matulog ka muna. I will call your kuya and dad ok?" sabi niya kaya natulog ulit ako.
alex jayson gonzalez pov
*ring ring
mom calling.....
"mom?" bungad ko.
"gising na si stacy, jayson. Please pakisabi sa dad mo" sabi ni mommy. I thank god that my lil sis is awake now.
"ok mom, we will be there in 5 minutes. bye mom" Sabi ko at ini end ang call.
Agad kong sinabi kay daddy at umalis naman kami agad at pumuntang hospital. New york was fun when my sister is here with us. stacy was beautiful inside and out. She's caring, lovely, kind. KAya hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyari man sa kanyang masama. She's my sister.
I texted trix immedietely.
to Trix aleford :
Hey trix, she's already awake. Please dont tell anyone. I dont want her to hurt again. Thanks.
After 5 minutes ay nakarating kami sa hospital.
"mom? how is she?" bungad ko kay mommy.
She began to cry again. Medyo kinabahan naman ako.
"dad, jayson. Stacy has an amnesia." then she cry.
"anong sabi ng doctor?" tanong ni dad habang hinihimas si mommy.
"temporary amnesia. I dont know dad pero tinanong niya ako kanina pagka gising niya kung sino ako. The doctor just said na pagpahingahin muna at baka maalala din tayo." sabi niya.
i hope maalala niya kami. KAhit kami lang. KAhit kami ng malalapit sa kanya.
after an hour ay umalis si mom and dad para kumain. Wala pa kasing kain si mommy kaya sinamahan nalang ni dad. Nanonood lang ako ng tv Ng biglang ..
"k-kuyaa" napalingon ako kay stacy.
"panget!" agad akong pumunta sa kanya.
"di ako panget no. san sila mommy at daddy? Tsaka nasaan ba tayo" tanong nya.
"hospital. kumakain. PAnget ka naman talaga e" sabi ko at tumawa. I hope shes getting better.
naaksidente siya. D ko halos alam yung gagawin ko. MAysakit siya sa puso at kailangan operahan pero naaksidente pa sya. Buti nalang may awa ang diyos. AFter the accident ay sinugod namin siya sa hospital. Inoperahan din sya kasabay dun. HAlos di ako makahinga ng mga oras na yon kasi baka mapano yung kapatid ko. PEro shes tough. NAbuhay siya. I hope maka pag simula kami ulit.
"ang sama mo. BAt ako nandito?" tanong niya.
"nilagnat ka e" biro ko naman.
"talaga?" sabi niya pa na halos sarcastic.
"wag mo nang isipin yun. TSaka nag alala ako sayo pati NA si trix" saad ko.
"trix? girlfriend mo ba yon?" and then it hits me.
"you dont remember trix?" tanong ko. Umiling lang siya.
"xander? do u remember him?" i ask her.
"kuya. ANg sakit! ang sakit ng ulo ko!" sabi niya. Agad kong tinawag ang doctor kasi parang mag wawala na si stacy.
"calm down stacy!" sigaw ko.
AGAd dumating ang doctor at may ininject sa kanya. NAwalan naman siya ng malay agad.
"Mr. Gonzalez, wag nyo po sanang mamasamain pero dont force her to remember things. MAKakasama yun sa kanya. Ito po yung gamot niya pakipainom nalang po pag nagising siya. SAlamat po" sabi ng doctor at umalis ka agad
AGad akong napahawak sa sintido ko. She forget him. SIguro makakabuti din yon kasi xander gave her heartaches pero mahal siya ni xander. is this really for the best? i guess this is for the best.
