CHAPTER NINETEEN. GRADUATION DAY

114 7 0
                                    

   "Congrats!".and he smile. I smile back as my reply to him.

4 hours to go before the ceremony, I can wait. He gentle put the face powder in my face, I feel the softness of his hand while he put the make up in my face. If you not seeing him you not recognize, that he is a man. yes he is a man to be exact he is a gay.

"Dear close your eyes"

I slowly close my eyes and feel the brush that moving upper in my eyes under my eyebrow. I remember the old days since I am freshmen from college, its like yesterday. Everything is first time from me. They say that highschool life is unforgettable part of being a student but for me, college life is a memorable part of being a student, because the freedom that I experience, being independent,  I also learn to socialize,  learning my own abilities and to have boyfriends. I remember when I have my first crush, I not claiming that he is my first love but I admire him more. I don't know why all of  boys in our campus , he is the one I choose,  he is the one catch my attention.

"Iha open your eyes.

A voice make my conscious back, When I open my eyes, I see that it almost done. I slowly touch my faces , my lips, my cheeksand my hair. 

"Ako ba to? a questionthat repeat in my mind.

"Tayo ka nga. my mother said.

I follow what she said, I stand and smile.

"Wow dalaga na talaga anak ko. My mother said.

I walk slowly and face in the big mirror. I see a girl wearing blue and black dress above the knee and a bleck shoes with 1inch heel. A young girl turn to a lady, a lady that makes more stronger and mature to face the world.

After a minuete our services come. Di nagtagal sumakay na din kami kasama ko ang family ko at nagsimmula na din kame mag byahe pappunta sa venue kung san gaganapin ung graduation day ko.

Habang palapit na ng palapit ang oras, Unti unti ko na nararamdaman ang pag-alis ko sa paaralan ko ang bagong lugar na ang tatahakin ko.Di nagtagal at nakarating na din kami sa venue.Halos lahat halatang pinaghandaan ang araw na ito. halos lahat kasama ang pamilya nila kahit dalawa lang ang required na  isama sa loob.

"Graduates pumila na kayo. sabi ng isang lalaki.

Humiwalay na ako sa magulang ko at nagsimula na ako sumama sa mga classmate ko. Halong tuwa, excited at lungkot ang nararamdaman ko ngayon. saya kasi sa wakas natapos din ako sa pag-aaral simula kinder, elementary, highschool hanggang kolehiyo sa wakas matatapos din . lungkot kasi ung mga kaybigan ko na nakasama ko ng apat na tao eh magkakahiwalay na kami. ung mga bagay na nagagawa ko bilang isang teenager ay hindi ko na magagawa . magsisismula na kasi ako magtrabaho at maging magmature wala na petiks,

masaya kami naglakad at umakyat sa stage para kunin ang amin deploma t ang paglipat ng tussel hudyat na na graduate na kami sa kolehiyo.tapos na talaga to. totoo na talaga to.

"Group hug" sabi ng isa ko friend. 

Never na sumagi sa isp ko na darating ang araw na magkakaiwalay din pala kami, kanya kanya na kami ng tatahakin para matupad ang pangarap namin.

natapos din ang araw na yun at dumating din ung araw na nagpaalam na kami sa isa't isa. bawat isa sumakay na sa kanya kanya sasakyan at nakita ko ang iba't ibang daan na ang tinahak namin. Ito na ang masasabi ko paalam sa college life ko. Sa school at kay Renz, mukhang dito na matatapos ang kabaliwan ko sayo Renz. Hindi ko alam kung ano plano saten ng tadhana, kung magkikita tayo sana ikaw parin ang tinitibok ng puso ko. Pero kung hindi man salamat at naging parte ka ng masaya kwento ko.

Days of Regret (DOR)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon