KELEBEK

FARE KAPANI

6 Ay Sonra Jennie'den

--Jisoo!!! Yaa!! Kalksana!!!
Yine her sabah olduğu gibi ayı gibi uyuyan jisoo'nun tepesine çıkmış uyandırmaya çalışıyorum. Ama uyanmıyo. Çünkü kış uykusuna yattı. Son hamlemi yapmak için yataktan inip geriledim.

Koşarak üzerine atladım ve birden yataktan fırladı.
--Lan!! İç organlarım felç geçirecek senin yüzünden. Kalk üstümden.
Üzerinden kalktım.
--Sonunda ayımız kış uykusundan uyandı.
--Peki bi ayının kış uykusundan uyandırıldığında ne kadar tehlikeli olduğunu biliyor musun?

Tehlike çanları çalmaya başlayınca koşarak odadan çıktım o da peşimden gelmeye başladı.
--Kızlar kahvaltı hazır hadi!!
Rose'un bağırmasıyla mutfağa koştum. Hala peşimden koşuyo manyak.

Yakalarsa dövmez ama ben çatlayana kadar gıdıklar. Üzerime doğru gelmeye başlayınca yurdun giriş kapısına baktım. Benim üzerim düzgündü ama o gecelikleriyle olduğu için gelmezdi.

Kolunun altından sıvışarak kapıya gittim. Kapıyı açınca da dengemi kaybettim. Lanet sakarlığım yüzünden tam düşücekken bi elin kolumu tutmasıyla dengemi sağladım. Elin sahibine baktığımda jungkook olduğunu gördüm ve hızla kolumu çektim.

Ne işi var şimdi burda. Çıkış yapalı bir ay oldu ve ben ona soğuk davranıyorum. Uzak durmam lazım ondan. Durmazsam güvende olmayabilir. Çünkü o manyak herif her hafta başka bir numaradan mesaj atıyo. Çok zengin herhalde. Bu kadar sık numara değiştirebildiğine göre.

Eğer bunu jungkook'a söylersem ondan uzak kalmama izin vermez. 6 Ay önce olanları tekrar yaşamak istemiyorum.
--Hava çok soğuk ne işin var bu incecik şeylerle dışarda.
--S-anane? Asıl senin ne işin var yurdumuzun kapısının önünde dikiliyosun sabah sabah.
--A evet. Seninle konuşmam lazım.
--Niye?
--Bak böyle bi yere varamayız sen durduk yere niye aylardır yüzüme bile bakmadığını anlatmak zorundasın.

--Değilim!! İstemiyorum!! Bi sebebi yok!! Sadece...
--Sadece...??
--Senden nefret ediyorum tamam mı??!!
(Hayır o senin gözlerine böyle baktıkça sen ona daha çok bağlanıyosun)

Sanırım o ses bu kez haklı. Keşke olmasaydı ama öyle. Gözlerimi kaçırdım. Kolumu tuttu. Kızlar kapıya çıkmıştı.
--Daha fazla kaçamazsın ne olduğunu anlatmadan burdan hiçbir yere gitmem.
--Ben giderim ama.
Dedim ve kolumu çekip tam yurda girecekken kolumu tuttu.
--Sende gitmiyceksin!!
--Niye bu kadar ısrarcısın? Niye zorluyosun beni??

--Çünkü uzak olmak istemiyorum tamam mı? Bana böyle soğuk davranmanı istemiyorum!!
--Niye?? Bende sana iyi davranmak istemiyorum!!
--İnanmıyorum!!
--O senin sorunun!!

Sinirle kolumu çektim bu kez tutmadı. Yurda girdim. Rose durumu garipsemişti. Benim sevdiğim çocuk başka birine böyle yapsa bende garipserdim kıskanırdım. Hayır ne diye o öküzü seviyo anlamış değilim. Gelip sakince konuşmak yerine kolumu tutup bağırıp çağırıyo.
(Çocuk kaç defa geldi sakince konuşmaya izin vermedin ki konuşsun)

Off. Biliyorum. Evet. Ama napabilirim ki?? Ona zarar vermemesi için tek elimden gelen bu. O manyağı bulduğum zaman pişman edicem tüm yaptıklarına.

--Jennie?? Neyin var? Niye jungkook'a böyle davranıyorsun??
Jisoo unnie'den bu soruyu bekliyordum.Kızlar dahil kimse sebebini bilmiyordu. Belki onlara söylersem yardım ederler. 6 aydır gelen tüm mesajları açıp kızlara gösterdim.

--Şerefsiz!!
--Ruh hastası!!
--Psikopat!!
--Adi!!
...
--Kızlar ona saydırarak bi çözüm bulamayız.
Telefonuma gelen mesaj bildirimiyle hemen açtım.