Papatyalara küsen KADIN

İntihar Eden Saçlar

Artık birşey hissetmediğimin farkındaydım az önce hayatımın sona ereceğini düşünmüştüm eski neşemden en ufak bir belirti  yoktu yüzümde artık gülmek için en ufak bir sebebim bile yoktu oysa ki annem yaşasaydı ne yapar ne eder güldürürdü yüzümü her kelimesi mutlu olmama sebep oluyordu. Sanki annem gülümsediği zaman bütün yıldızlar yüzüne toplanıyordu. Fakat biz onu o kadar mutlu sanırken kim bilir içinde nasıl bir fırtına kopuyordu. Annem herkesi güldüren annem meğer biz mutlu olalım diye rol yapıyormuş. Bunu geçen yaz intihar ettiğinde anlamıştım. Sadece 1 gün doğum günümden sadece bi gün önce intihar etmişti. Sonra zaten bi daha doğum günümü kutlamıycağıma yemin ettim. Bugün annemin ölüm yıldönümü o kadar yıldönümü varken benim hatırladığım sadece bugündü. Her neyse asıl konumuza dönelim bugün bir intihara tanık olacaksınız. Birazdan milyonlarca saç teli intihar edecek bunun sebebi ise artık kimsenin saçlarıma dokunmasını istemiyo olmam sevdiğim adamın da geleceği yok zaten. Şimdi toparlanmam lazım intihar ciddi bir iştir. Odama yöneldim ve çekmeceleri karıştırmaya başladım ve 2. çekmecede bir makas bulmuştum bile. Makası elime aldım ve lavobodaki aynanın karşısına geçtim. Saçlarım yavaş yavaş intihar ederken benim tek yapabildiğim ağlamaktı.