Bölüm 2

34 4 0
                                    

Multi medya bölümle alakalı değildir.

-yarım saat sonra- 

sonunda Avm ye geldiğimizde arabadan inip bizimkileri beklemeye başladım onlardan önce gelmiştim  birkaç dakika sonra geldiklerinde meraklı bir eda ile arabadan inip yanıma geldiklerinde ilk konuşan Baha olmuştu.

Baha:neden buraya geldik hani acele işin vardı? dediğinde onlara sadece bakmakla kalmıştım sonra arkama dönüp Avm ye girdiğimde onlarında beni takip ettiklerini bildiğim için ilk karşıma çıkan çocuk mağazasına girdim hemen bir görevli geldiğinde

Görevli: Hoşgeldiniz Kayla hanım istedikleriniz hazır napalım?

Kayla: tamam siz onları arabalara yükleyin biz birkaç eşya daha seçicez onlarla birlikte gideriz

Görevli: tamam Kayla hanım. dedikten sonra yanımdan ayrılır ayrılmaz konuşmaya bu sefer lina başladı

Lina: haydi Kayla burda ne işimiz var ne eşyasından bahsediyorsunuz .  dediğinde onlara doğru döndüğümde hepsinin gözlerinin içinde merak vardı ama inat edip söylemiyecektim tabi ki o ayrı merakları artsın değil mi?

Kayla: sonra gittiğimiz yerde öğreniceksiniz 1 saat vaktiniz var 1 saat içinde güzel eşyalar  seçmeye bakın ve süreniz başladı hadi. 

-1 saat sonra-

herkesin elindeki arabalar tıka basa dolduğunu gördüğüm de ve bunu ne için yaptığımızı öğrendiklerinde ki  mutlulukların artacağına emindim bu bir saat içinde şu yenilerden Aral hiçbir şey yapmamıştı sonunda eşyalar poşetlenip arabaya yerleştiğinde mağazadan çıkmıştık aşağıya indiğimizde herkes arabasına bindiğinde bende son kontrolleri yapıp arabama binmiştim avm den çıktığımızda gideceğimiz yöne doğru sürmeye başladım.

-2 saat sonra-

2 saatin sonunda varacağımız yere geldiğimizi gördüğümde arabayı yavaşlatmıştım bahçeye girdiğimde çocukların dışarıda olduğunu gördüm arabayı tanıdıkları için hepsi ayağa kalkmıştı arabadan indiğimde ise adım atmadan çocuklar bacaklarıma yapışmışlardı bizimkilerde arabadan indiklerini gördüğümde hepsi çevreye  kısa bir göz attıktan sonra çocukların yanına gelmişlerdi.

Çocuklar: hoş geldin Kayla abla. dediklerinde onlara gülümseyip arkadaki arabayı gösterdiğimde hepsi beni bırakıp onlara aldığımız eşyaların yanlarına gittiğinde 

Lina: burası çok güzel

Baha: aynen 

Arden: çok güzel

Asel: burası harika Kayla abla 

kayla: tamam tamam hadi iş başına

Gece:Kayla buranın adı ne? dediğinde ona döndüm ve

Kayla:  UZVE YETİŞTİRME YURDU .dediğimde hepsi sanki kötü bir şey demişim gibi bana baktıklarında

kayla: kötü bir şey mi dedim.

Gece: yoooo ... sen burayı nereden biliyorsun 

Kayla: burayı ben açtım dışarıda olan çocukların ya da terkedilen çocukların bir yeri olsun istedim buna benzer çok yer var ama burası onların gerçek bir aile olması için dizayn edildi

Baha: sen onun için iki de bir ortadan kayboluyordun . dediğinde olumlu anlamda kafamı salladım.

Kayla: hadi lafa tutmayın öğrendiğiniz öğreneceğinizi dedikodu yapmaya gelmedim buraya hadi çocuklar bizi bekliyor eşyaları dağıtmaya haydi marş marş. dediğimde hepsi gülerek kafalarını salladığında  Aral denilen çocuk bana tuhaf tuhaf bakmaya devam ettiğinde ona bakmaya başladım sanki önceden tanışmışız gibi ona bakyığımı anladığında kafasını çevirip diğerlerinin yanına gitti bende onların yanına giderek yardım ettim

5 saat sonra-

yine bol kahkahalı 5 saat olmuştu çocuklara eşyalarını verdikten sonraa oyun oynamaya başladık Evan'nın saçmalıkları ve sakarlıkları sayesinde çocukların yüzündeki gülümseme beni daha da mutlu ediyordu en son uyku saatleri geldiklerinde  onlara masal okuduk sonra herkes dışarı çıktığında bende biraz daha onaylandıktan sonra dışarı çıktığımda arabalarının yanında benim gelmemi bekliyorlardı.

Lina: sonunda be kızım agaç olduk ağaç

Kayla: beklemeseydiniz o zaman kızım bekleyin mi dedim ben size

Baha: tamam tamam her neyse biz diyoruz ki burdan direk sana gidelim  sen ne dersin

Kayla: bu gün rahat yok değil mi bana. dediğimde bizimkiler olumlu  anlamda kafa sallayınca el mecbur bende kabul ettim.

Herkes sanki bu haberi bekliyormuş gibi arabalarına bindi bende arabama binerek bahçeden çıktım iyi ki ev buraya yarım saat uzaklıkta yoksa çekemezdim.

--Yarım Saat Sonra --

Sonunda evin önüne geldiğimde garaja arabayı bırakıp aşağıya indiğimde kızlar ve yeniler de inmişlerdi.

Kapıya vardığımda tam açmak için hareket ediyordum ki kapı birden açıldı karşımda Hatice sultan vardı. Beni görür görmez sarıldı ben de onun sarılışına karşılık verdim 1 hafta olsa da onu çok özlemiştim bunca zaman sadece o ve kocası vardı yanımda ikisini de çok seviyordum.

Baha : aaa Hatice sultan bize yok mu ???

Hatice sultan: gelin kuzularım gelin size de yer var .dediğinde bizimkiler hiç düşünmeden sarıldılar sevgi yumağı olmuştuk ki arkadan bir öksürük sesiyle yenilere baktım. Çekik gözlü çocuk bize tuhaf tuhaf bakıyordu.

Evan: artık diyorum içeri girsek ağaç oldukta

İzem : Evannn. dediğinde çocuk İzem'e ne var gibi başını salladığında Hatice sultan araya girdi
Hatice sultan:çocuklar kusura bakmayın hadi içeriye.

dediğinde herkes tek tek içeriye girmeye başladığında en son ben girmiştim.

















Kızıl  Ateş GrubuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin