Znajdujesz złotą kulę, dzięki której podróżujesz do jakiegokolwiek anime chcesz, co zrobisz? Taką historię znajdziesz w tej książce, jest w niej wplecione trochę romansu ale da się wytrzymać.
Dwa dni po ostatnich wydarzeniach... ---------------------------------------------------------
{Ok... Przemyślałam sobie to wszystko i postanowiłam że dzisiaj spróbuję (według mojej teorii) przenieść się do krainy kuroshitzuji}
Wzięłam głęboki wdech i popatrzyłam przez dziurkę, pomyślałam o kuroshitzuji...i po chwili zobaczyłam posiadłość Phantomive!!! Po około 2 minutach cała pojawiłam się w tej krainie, już nie widziałam mojego domu! Zauważyłam że byłam ubrana tak:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Bardzo mi się ten strój podobał. Zauważyłam kogoś w oddali... Chyba mi się przyglądał... Nie wiedziałam gdzie pójść więc poprostu szłam przed siebie (w stronę polany i przyglądacza) za mną była posiadłosć Phantomive. Gdy tak szłam okazało się że wcześniej przyglądał mi się Sebastian! Stał do mnie tyłem,troszkę się wystraszyłam bo to jednak demon...obrócił się w moją stronę! Chciałam już uciekać, lecz nagle złapał mnie za ramię i po chwili patrzenia mi głeboko w oczy powiedział : -witam panienko *ukłon* -witam... *dygnięcie* -przyszła pani z innego świata, prawda? -tak... Skąd pan wiedział? Byłam zszokowana -przypomnę pani, jestem demonem -ach no tak... Zapomniałam... -panicz już na panienkę czeka -(⊙_☉) -to ja panienkę odprowadzę -(⊙_☉) Sebastian szedł u mojego boku w stronę posiadłosści, cała była czarna z dodatkami matowymi i błyszczącymi, w środku była jaśniejsza, dominował tam lilowy fiolet, w korytarzu na pierwszym piętrze ciemny beż, a na drugim piętrze mdła zieleń, listwy i niektóre dodatki były czarne na każdym poziomie, dlatego wszystko ładnie się komponowało. Ostatniego i najwyższego poziomu nie zobaczyłam ponieważ Sebastian odprowadził mnie do pokoju na drugim piętrze. Otworzył drzwi, a wtedy zobaczyłam piękny pokój w moim ulubionym kolorze- miętowym!!! -pokój został przystosowany do panienki, w szafie jest koszula nocna w razie gdyby panienka u nas nocowała, a tak się na pewno stanie. - no nie wiem Sebastianie... Co z moją mamą? Nie mogę tak poprostu zniknąć z mojego świata na noc. -O to niech się pani nie martwi, minuta w pani świecie to godzina tutaj. A twoja mama przeciesz jest w pracy na noc, a panienka tu się pojawiła wieczorem, kiedy mama już była w pracy. - no tak... Znowu zapomniałam, w takim razie się zgadzam. -dobrze, kiedy teraz panienka wie gdzie jest pokój, to może teraz panienka odwiedzić panicza.
--------------------387 słowa---------------------- Jak się podobał pierwszy rozdział??? Pisz w komentarzu, serdecznie dziękuję za każdy głos, {}- oznacza to myśli głónej bohaterki To na tyle w tym rozdziale, dziękuję za przeczy tanie do końca i obiecuję że rodziały będą coraz dłuższe.
