Μου λείπεις.

Φεγγάρι ο αιώνιος εραστής.

  Νύχτωσε πάλι! Ακόμη μία μέρα πέρασε χωρίς να έχω νέα σου. Πάει ένας μήνας από τότε που μιλήσαμε αλλά η φωνή σου έχει αποτυπωθεί στο πίσω μέρος του μιαλού μου. Νύχτωσε, και το φεγγάρι για ακόμη μία νύχτα αναζητά τήν παρουσία μου. Βλέπεις, αυτό με συντρόφευε απο τοτε που έφυγες, σε όλα μου τα μεθύσια και πάντα άκουγε τα παράπονα μου απο τη ζωή. Καί απόψε είναι μία απο εκείνες τις νύχτες που μου λύπεις πιό πολύ απο ποτέ!
  Είμαι με ένα κρασί στο χέρι και θυμάμαι ήταν απο τα αγαπημένα σου αλλά δυστυχώς δέν είναι το μόνο που θυμάμαι. Η νύχτα θα είναι πολύ δύσκολη απόψε, το νιώθω. Ήδη κάτι δέν μου κάθετε καλά! Ο αέρας μυρίζει το άρωμα σου γαμώ, αλλά το περίεργο είναι πως ακόμη θυμάμαι τήν κάθε λεπτομέρεια σου. Τόν τρόπο που με κοιτούσες με τα μεγάλα μαύρα μάτια σου που πάντα με ταξίδευαν σε άγνωστους προορισμούς. Ήταν βαθιά σάν τήν θάλασσα καί θυμάμαι πώς μου άρεσε να κολυμπώ μέσα σε αυτά, αλλά πλέον πνίγομαι μόνο στήν σκέψη πως χαζεύουν άλλες ακρογιαλιές! Το χαμόγελο σου ήταν οι πύλες του παραδείσου μού καί με ένα σου φιλί κατεύναζες όλους τους αγγέλους μου. Μα πλέον κάθε ξένα χείλι είναι δρόμοι προς τήν κόλαση. Αλλά πίο πολύ από όλα μου άρεσε η ψυχή σου. Αγνή και ήμερη που πάντα χόρευε με το τραγούδι της καρδιάς μου. Βλέπεις αγάπη μού, εσύ με αγκάλιαζες και όλα μου ήταν τόσο αδιάφορα, φτάνει να ήμουν μαζί σού. Αλλά πλέον κάθε ξένη αγκαλιά είναι φυλακή της ψυχής μου.
   Γιαυτό και εγώ απόψε πίνω για πάρτη σου! Γιά όσα ζήσαμε μαζί καί εσύ τα κατέστρεψες σε μία νύχτα. Αλλά μήν φοβάσε μάτια μου. Και τα όνειρα κάποια μέρα περνούν εκδίκηση! Μα το όνειρο μας ακόμη να τελειώσει. Κάθε αστέρι στον ουρανό μου θυμίζει κάθε υπόσχεση που έκανες και δέν τήρησες. Εύχομαι κάποια μέρα να καταλάβεις πως έχασε το φεγγάρι προσπαθώντας να μετρήσεις τα αστέρια. Αλλά αγάπη μου φοβάμαι. Πού είσαι τώρα που σε χρειάζομαι; Φοβάμαι πως για κάθε τί που μου είπες είχες δίκιο! Η ζωή μου πλέον είναι δύο τροχοί που γυρίζουν προς τα πίσω. Έφυγες καί έμεινα μισή, όπως καί οι υποσχέσεις σου μισές και ανεκπλήρωτες. Βλέπεις αγάπη μου, δέν πρέπει να προκαλείς κάτι που δέν μπορείς να αντιμετωπίσει καί νά το πάρεις μέχρι τα άκρα. Καί γιαυτό αγάπη μου έχω τόσα να σου πω αλλά το φεγγάρι με καταλαβαίνει καλύτερα απο ότι εσύ θα μπορούσες.
  Φοβάμαι μάτια μού γιατί οι σκέψεις έχουν κυριεύσει το μυαλό μου και δεν ηρεμούν. Έχω κολλήσει σε μία χρονομηχανή και με ταξιδεύει στήν πρώτη νύχτα πού τα βλέμματα μάς έγιναν ένα. Που το φεγγάρι άκουγε της υποσχέσεις μας και γελούσε! Και τα αστέρια μου φώναζαν αλλά κάθε κραυγή τούς ήταν ένας ψίθυρος που χανόταν στον άνεμο της εκάστοτε νύχτας.
  Ήταν η μόνη νύχτα που είχα ξεχάσει το κλουβί της καρδιάς μου ανοιχτό και εσύ κατάφερες να μου την κλέψεις. Γι'αυτό φοβάμαι αγάπη μού, πλέον είμαι μισή γιατί ξέχασες να μου την επιστρέψεις! Καί περιπλανιέμαι σε ένα κόσμο άχρωμο, χωρίς νά γνωρίζω πού βρίσκομαι. Εκεί πού κάποτε κάναμε τα όνειρα πραγματικότητα. Εκεί πού κάθε νύχτα μετρούσε πιό πολύ. Εκεί πού είχαμε φυλακίσει τούς φόβους μάς σε ένα κλουβί μαζί με όλα τα πρέπει! Και σε ψάχνω. Μα δέν είσαι εδώ.
    Νύχτωσε, καί το μόνο που μπορώ να πω είναι μου λείπεις, σε θέλω, καληνύχτα!