"Yanlız insanlar en güçlü olanlardır" Diye bir söz var aslında bu böyle değil. Güçlüyüz ama yalnızız. Bu kavram kişiden kişiye değişir kimisi sevgilisi olmadığı için yalnızdır kimisi de sevecek biri olmadığı için öyledir. Benim için ne sevecek biri var ne de beni seven var. Elimde kaybedecek birşey yok. Zaman herşeyin ilacı da değildir benim açımdan. Zaman ilaçsa neden yıllardır yalnız biriyim? Neden bir sevenim, sevdiğim, dostum, arkadaşım, yol gösterenim yok? Sanırım ben gerçekten çok yalnızım. Hayatımda birçok insan kaybettim. Annemi doğduğumda, babamı çocukluğumda, hayatımın aşkı sandığımı da 3 yıl önce kaybettim. Peki yalnızlık sizce bi sevdiğinin olmaması mı yoksa bi seveninin olmaması mıdır?
Okuduğunuz için teşekkürler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Binbir Türlü Acı
Non-FictionBazı özel insanların hayatında olup biten üzücü yaşanmışlıkların özet sözleri. Evet özel diyorum çünki bunları yaşayıp ayakta kalmaya çalışan her insan özeldir. İyi okumalar...
