Shut Up And Dance With Me/ M.C

#2

Siedzieli na kanapie i czekali na wyjaśnienia przyjaciela.

— Michael,czy możesz nam to wszytko wyjaśnić? —  zaczął delikatnie Ashton. — Ostatnio chodzisz jakoś zamyślony. Wychodzisz i późno wracasz, martwimy się Mikey.

Czerwonowlosy nie wiedział jak ma i to wszystko wytłumaczyć. Nie chciał im mówić, że ma dość koncertów i tego wszystkiego, ale wiedziałam, jak ważne jest to dla jego przyjaciół. Nie lubił mówić o swoich problemach, dlatego dusił je w sobie, co bardzo go przytłaczało. Postanowił pójść do swojego pokoju by wszystko przemyśleć po raz kolejny.

 
°°°

Ciszę, która panowała w pokoju, przerwana została przez Ashtona, który wszedł do pomieszczenia.
Z nim najlepiej się dogadywał odkąd tylko pamiętał. Irwin był przy nim zawsze, kiedy tylko go potrzebował.

— Możemy porozmawiać? — spytał Ash i usiadł na łóżku obok Michaela.

Czerwonowłosy przytaknął na tak, dając znak, żeby Ashton kontynuował.

— Michael, widzę przecież, że coś się z tobą dzieje. Wiesz że mi możesz wszystko powiedzieć, martwię się. Pomogę ci tylko mi zaufaj. — powiedział spokojnie.

— Ash, to nie tak,że ci nie ufam. Zrozum, że nie łatwo jest mi mówić o swoich problemach. Zazwyczaj radziłem sobie sam i jestem po prostu wykończony tą całą sytuacją. —  w końcu dał odpowiedz przyjacielowi, który na nią czekał. — Te wszystkie koncerty mnie męczą,dlatego wychodzę na spacery, żeby odetchnąć. Zrobiłem to także dzisiaj.

Ashton słuchał całej historii, która opowiadał mu Michael. Rozumiał przyjaciela, bo sam miał czasami dość życia w ciągłym biegu.

— Ash jej oczy były takie piękne, ja nigdy takich nie widziałem. Stałem tam i patrzyłem w jej piękne oczy, do momentu, aż usłyszałem te syreny policyjne, a ona mnie uratowała. Nawet nie spytałem jak ma na imię. — powiedział Mikey, któremu głos zaczął się załamywać.

Ashton przytulił przyjaciela, który teraz szlochał w jego koszulkę. Chłopak pogłaskał czerwonowłosego po plecach i starał się go uspokoić.

— Obiecuję, że pomogę ci ją znaleźć — wyszeptał Ash.

Siedzieli jeszcze tak długi czas, dopóki Michael nie doszedł do siebie.