Ο Στέφαν έφερε το πρόσωπο του κοντά μου.
^Τσουλάκι^ είπε χαμογελώντας.
Κούμπωσε το παντελόνι του, μου έκλεισε το μάτι και έφυγε.
Εκείνη την στιγμή έπεσα στην αγκαλιά της Έμμα κλαίγοντας με λοιγμούς.
^Συγνώμη^ επανέλαβα για περίπου πέντε φορές.
^Έλα τώρα, είσαι καλά. Αυτό έχει σημασία και μονο.^
Μου χάιδεψε τα μαλλιά δίνοντας μου ενα γλυκό φιλί.
^Σε..σε ευχαριστώ Έμμα^
^Θα 'σαι προστατεύω πάντα. Θυμάσαι; ^
^Μα σου φέρθηκα απαίσια το μεσημέρι...^
^Μην το σκέφτεσαι τωρα αύτο^
^Έμμα...^
Με κοίταξε με αυτά τα υπέροχα μάτια.
^Ναι Χάρπ; ^
^Σ'αγαπώ^
^Και εγώ σ'αγαπώ^
Στάθηκα στις μύτες των ποδιών μου για να φτάσω τα χείλη της. Και όταν το έκανα, άρχισα να ζω.
_________________________________________
ΤΕΛΟΣ
YOU ARE READING
ΜΕΙΝΕ (girlxgirl)
Short Story^Σε παρακαλώ Χάρπερ. Σε παρακαλώ μείνε.^ ^Δεν γίνεται Έμμα. Αυτό δεν είναι σωστό. Είναι άρρωστο.^ ^Άρρωστο; Μιλάς εσύ ή ο πατέρας σου;^ Πήρα μια βαθιά ανάσα και καθάρισα τον λαιμό μου σε μια προσπάθεια να κρύψω την θλίψη μου. Το δάκρυ στο μάγουλο...
