'Mudblood'《dramione》

5- Arkadaş

Hermione'nin ağızından

O yaptığım saçmasapan şeyden tam 1 ay geçmişti.

Niye öyle bir şey yaptığım hakkında da bir fikrim yoktu.

Draco'yla 1 ay boyunca hiç konuşmamıştık. Sadece arada bir bana baktığını görüyordum.

Bugün gidip onunla arkadaş olmak istediğimi söyleyecektim.
Babam kesinlikle beni öldürecekti. Ama duymazsa öldüremezdi değil mi?

Ya duyarsa?

Bilmiyorum.

Ortak salondan çıkıp okul arazisine çıktım. Canım o ağacın yanında biraz oturmak istemişti. Gidip oturdum ve göle bakmaya başladım. Belki de o yanıma gelirdi.

Draco'nun ağızından

Granger'la konuşmayalı 1 ay olmuştu.

Arada sırada göz teması kuruyoduk ama çok kısa sürüyordu.

Onunla konuşmak istemiyordum. O yaptığı şey cidden çok saçmaydı.

Hem bana bulanık diyip hem de yanıma geliyor.

Oldu. Başka?

Bana ilk başta bulanık demeseydi ve Ron'a öyle şeyler söylemeseydi ona daha farklı yaklaşabilirdim.

Belki arkadaş olurduk.

Ama o bir safkan değil mi?
Benim gibi bir muggle-doğumlu ile arkadaş olması imkansız gibi bir şeydi.

"Yapamıyorum. Ne biçim bir ödev bu? Kim yapar ki bunu?"

Ron'un bu dediğine güldüm ve ona döndüm.

"Aslında... ben bitirdim bile."

"Draco acaba şurda yard-"

"Yardım etmeyeceğim. Ödevlerinizi kendiniz yapmanız lazım. Hem trollerin özelliklerini yazmakta ne var?"

"Maalesef hepimiz senin gibi değiliz dostum."

"Hala iksir ödevimi yapmadım. Burası çok gürültülü. Gölün kenarında yapacağım. İşiniz bitince beni orda bulursunuz."

İksir ödevimi alıp ortak salondan çıktım. Umarım gölün etrafı sessizdir.

Okul arazisine çıktığımda onu gördüm. Ağaçlardan birinin yanına oturmuş göle bakıyordu.

Onun olduğun tarafın tersindeki bir ağacın yanına oturdum.

Kendimi ödeve vermeye çalışıyordum ama olmuyordu. Granger'a istemsizce bakıp duruyordum.

En son baktığımda o da bana baktı. Yerinden kalktı.

Hayır.

Gelme.

Sakın.

Geliyor.

Yaklaşıyor.

Yanımda.

"Merhaba Malfoy."

"Sana da merhaba Granger. Tekrar bana bulanık demek için geldiysen çabuk de ve git. Ödevimi yapmam lazım."

"Aslında ben sana bir şey soracaktım."

"Pekala."

"Diyorum ki... arkadaş olabilir miyiz? Biliyorum sana ve arkadaşlarına kötü davrandım ama pişmanım gerçekten. Sadece seninle arkadaş olmak istiyorum."

Ne diyordu bu kız?

"Şaka mı yapıyorsun?"

"Hayır gayette ciddiyim. Ve teklifimi kabul etmezsen peşini bırakmayabilirim haberin olsun. Bu arada babam bunu kesinlikle duymayacak." Dedi, kalktı ve gitti.

Arkasından bakakaldım.

Ciddi miydi?

Hermione'nin ağızından

Evet yapmıştım.

Bir anda kalkıp yanına gitmiştim ve bum.

Gerçekten de teklifimi kabul etmezse peşinden ayrılmayacaktım.

Babam belki de yumuşayabilirdi ve benim bir muggle-doğumlu ile arkadaş olmama izin verirdi.

Çok düşük bir ihtimaldi ama mümkündü.

Ortak salona gittim ve Pansy'nin yanına oturdum. Ona olanları anlatırkenki yüz ifadesi gerçekten çok komikti.

"SEN NE YAPTIN? GERÇEKTEN BİR BULANIĞA ONUNLA ARKADAŞ OLMAK İSTEDİĞİNİ Mİ SÖYLEDİN? AH HERM SENİ TANIYAMIYORUM. GERÇEKTEN."

"Sadece değişiklik yapmak istedim. Hem belki de iyi biridir. Nerden biliyorsun?"

Gözlerini devirdi ve yatakhaneye gitti.

-------------------------

Umarım bölümü beğenmişsinizdir

Oy ve yorum atarsanız beni çoooooook mutlu edersiniz

Şimdiden teşekkürler!