// Teased With Love \\ [L.S]

|| Chapter 01 ||

L U C Y

'Lucy, kom. Negeer die Harry nou gewoon, hij is eng.'

'Ja, hij is té creepy.' Dat is wat ik zeg, maar dat zijn leugens. Ik hou wel van een beetje bad. Wie wilt dat nou niet? Hanna niet.. Ik moet niet laten merken dat ik interesse in hem heb. Dat verpest mijn reputatie misschien wel. Ookal gaat mijn hoge reputatie niet snel weg, als ik zou laten merken dat ik op hem val, zal er veel over me gepraat worden en dat is niet wat ik wil. Dus Hanna heeft gelijk. Negeren die gast.

Niemand durft hem echt aan te kijken. Hij is jong maar heeft zijn bovenarm en borst vol met tattoos. En als blikken konden doden, dan lag deze hele school plat.

'Kom nou, anders is al het lekkere eten in de kantine op.'

'Kantine? Gadverdamme, nee dankje Hanna. Ik heb mijn eigen lunch mee. Heeft mijn ma voor me gemaakt vanochtend. Helemaal vers!' Zeg ik terwijl ik mijn kluisje open probeer te draaien

Ik open mijn kluisje en ik pak de papieren zak eruit.

'Kijk. Ruik maar eens.' Ik open de zak en laat haar eraan ruiken

'Dat ruikt verschrikkelijk goed!' Zegt ze lachend

'I know, I know.' Zeg ik en ik doe de zak extra voorzichtig in mijn glimmende handtas.

Ik gooi mijn kluisje weer dicht en ik wil verder lopen, maar dan voel ik een getik op mijn schouder, waardoor ik mijzelf met een ruk omdraai en ik zet mijn arrogante gezicht al op.

Daar staat Lisa met haar lelijke brilletje. Ik zie nu al een dikke vette puist op haar kop dus ik probeer niet te kokhalzen.

'Wat?' Zeg ik en ik zie een groepje jongens uit mijn rechter ooghoek tegen muur staan en naar ons kijken met een brede glimlach.

'I-ik moest v-van docent biologie zeggen tegen j-jou dat ik met j-jou samen moet werken met het b-bioproject..'

Ik rol mijn ogen. Mensen denken ook nog dat ik daar echt iets aan doe.

'Dus.' Zeg ik arrogant.

'J-ja, dat wilde ik even zeggen..'

'Gewéldig, donder nu maar weer op.'

Ze kijkt gelijk naar de grond. Nu is ze bang, mooi. Dat was de bedoeling. Ik kom dus goed over.

Ik ga met mijn hoofd dichter bij haar hoofd en ik ruik nu al stank.

'Ga.' Sis ik in haar oor en ze schrikt ervan, hilarisch.

Binnen no-time is ze met een harde pas weggerend en ik hoor de jongens achter mij en Hanna lachen.

'En kom niet meer terug!' Schreeuwt Hanna. Dat kind is ook fantastisch.

Ik draai me weer om en loop met een grote grijns op mijn gezicht door de gangen, op naar buiten.

-*-*-

De bel ringt en eindelijk is de laatste les voorbij. Ik pak mijn spullen en ik ben zo te zien de eerste die het klaslokaal uitloopt en ik zie Lisa nog zitten met een stapel boeken op tafel. Ik loop erlangs en ga zachtjes met mijn hand tegen de stapel boeken aan en ze vallen 1 voor 1 op de grond. Ik wil gaan lachen, maar ik moet mijzelf nu stoer houden.

Ik loop het klaslokaal uit en ik hoor nog wat mensen achter mij hard lachen. Er zal dus waarschijnlijk nog wat gebeurd zijn. Uiteindelijk komt Hanna naast me lopen en ze begint te vertellen

'Je bent geweldig, ze ging haar boeken oprapen, maar toen stootte ze haar hoofd tegen de tafel en toen ze met haar hoofd weer boven de tafel kwam, had ze kauwgum in haar haar! Het lijkt wel alsof je dit plant. Ik hou van je, echt waar.' Zegt ze lachend