Dikişler Prensinin Prensesi

155 4 4
                                    

Sabah Uyandığımda canımın hiçbir şey yapmak istemediğini fark ettim.Öyleki Yataktan kalkıp yüzümü bile yıkayasım yoktu.Öylece aşağı indim.İndimde... iner inmez herkes bana şaşırmış gözler ile bakıyordu....

-"Neye Bakıyorsunuz acaba?"
-"Sabah Banyoya girmedin mi emily"
-"Y-yüzüne noldu öyle?"

yüzüm... Yüzümde ne vardı ki???

-"Ne olmuş yüzüme?"
Hemen sally bana bir ayna getirdi... keşke getirmeseydi... Yüzümün her yarında çizikler kesikler vardı. Neden ve nasıl olduklarını bilmiyordum.Ağzımın kenarları hafif kesikti Boynumda yanağımda Gözümün biraz üstümde... Nerden bakarsan her yerimde çizikler vardı. Kendimi öyle görünce korktum ve elimdeki aynayı yere düşürdüm. Aynanın Kırılma sesi kulağımda çınlıyordu.

-"B...Bu nasıl..oldu..?"
-"Düngece biri yada birşey sana zarar vermiş... Jeff?"
-"Ben Asla öyle birşey yapmam! Ya tamam İnsanların ağızlarını kesmek gibi bir alışkanlığım olsada bu evden kimseye zarar vermem!"

Liu yanıma yaklaştı ve Yanağımı tutararak önüme eğmiş olduğum başımı kaldırdı
-"Sıkma canını Baksana bana,Gel bu yaraları güzelce dikelim.İyileşirler sadece izi kalır *tatlı tatlı gülümser*"
-"T-tamam..."

Liu elimi tuttu ve Beni Banyoya götürdü. Banyo dolabından İlk yardım malzemelerini çıkardı. Yavaşça yanağımdaki kesikleri dikmeye başlamıştı. Canım acıyor ama Güçsüz Gibi durmamak için birşey söylemiyordum.

-"Canın acıyorsa mola verebilirim. Benim dikişlerim ben baygınken atılmıştı. Ama Uyanıkken zor oluyordur eminim."
-"Ya biraz acıdı ama Problem değil ya"

Ardından Hızlıca jeff içeriye girdi.
-"Liu biraz Konuşabilirmiyiz?"
-"biraz bekliceksin küçük kardeş Önce Emily'nin dikişlerini sarmam lazım"
-"Abi Lütfen Önemli Sully ile konuşmamız lazım."

"Sully" Lafını duyunca Liu'nun suratı bir anda Gülümsemeyi kesmişti...

-"B-ben onunla Konuşmak istemiyorum"
-"Biliyorum ama Slendy Bu durumu anlayabilecek tek kişinin o olduğunu söyledi onu çağırmalısın seni dinler"
-"Jeff sende biliyorsun o...onun yüzünden Oldu bunlar"

Dayanamıyıp konuştum fakat ağzımdaki dikişler canımı acıtmıştı.

-"Neyden bahsedi-Ah!"
-"Emily Konuşmaman Lazım yoksa dikişlerin patlar!"
-*kısık sesle* "Ö-özür dilerim."

Liu Acele ile odadan Çıktı. Sadece Jeff ile ben kalmıştık.

-"Gerçekten Sully kim merak ediyormusun?"
-*kısık sesle* "evet"
-"Madem öyle... Sully Ben delirip Ailemi katlettiğim sıralarda Liu'nun korkusu ve öfkesinden doğan bir ikinci benlik... aynı Clara gibi.. Fakat tek fark Sully Liu gibi gözüksede Liu'dan küçük. Ama Clara gayet senin yaşında gibi duruyor."
-"İkinci benlik mi?? Ah...."
-"Evet ikinci benlik Dikişler ve ikinci benlik... bir hayli ortak yönünüz var..."
-*kısık sesle* alınmazsan birşey sorucam... delirdiğin gece Slendy'nin söylediğine göre her tarafından bıçaklamışsın... Neden o ölmedi....?"

Ben öyle söyleyince Jeff durdu.. Anıları canını acıtmış olsaki kafasını benden tarafa çevirdi.

-"Bu konu hakkında Konuşmayı pek istemiyorum.. sadece tek söyliceğim.. Liu'nun kalbi bir hastalık yüzünden solda değil sağdaydı. Ben hiç düşünmeden sol tarafını bıçakladım.. Ölmemesinin sebebi bu."

-"A-anladım..."

Jeff Hızlıca Odadan çıktı.. Sadece ben kaldım. öylece durup düşündüm.. Liu ile gerçekten ortak yönlerimiz vardı..

------------------------------------------------
Merhabalarrrr! Nasılsınız bakın yeni bölüm yazamıyordum Kusura bakmayın.. Dövmeyin beni LWKSKAKSKAKWK bide biliyorum Başlık çok kötü ama ne yapacağımı bilemedim. şimdi Medyadaki resim tamamı ile kendime ait Dijital çizim yapmakta kötü olduğumdan elle çizdim Çünkü emily'nin dikişlerinin bulunduğu bir fotoraf bir anime karakterini bulamadım :) Neyse keyifli okulamar!

Kanayan Gül (Creepypasta FanFiction)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin