Kanayan Gül (Creepypasta FanFiction)

Clara?

*Medya: Clara*

Henüz Çocuk yurdundayken Ordaki doktorlar diğer çocuklardan kendimi soyutladığımdan dolayı beni Psikoloji doktoruna götürmüşlerdi,ve koyduklar teşhis Hiperaktivite idi. Ve.duyduğum seslerin Ailemin Öldüğü güne ait olduğunu söyledirler. Fakat öyle değildi. evet annemin çığlıkları kulağımda yankılanıyordu ama bu farklıydı, biri kulağıma birşeyler fısıldıyordu fakat ne dediğini anlayamıyordum ve ordan kaçtım.

O sesler ben büyüdükçe Kulağımda Daha Çok duyulabilir hale gelmişti sanki içimde biri daha vardı...başka biri..

"Neden beni kabul etmek istemiyorsun? ben senim,senin içindeyim,dost değilmiyiz biz? Hayır hayır kafayı yemiyorsun,benim adım clara ve senin küçük kardeş benliğinim"

Bunlarda ne demek oluyordu böyle? Anlam veremiyordum Kafam allak bullaktı ama Kulağımdaki sesler Günlük hayatımı çok etkiliyordu.Markete gittiğimde Makarna almak istesem kulağımdaki ses,"Hayır Çubuk alma kelebek makarna al ben çubuk sevmiyorum"
diyordu.

Sonra birgün Uyandığımda Kendimi hissedemiyordum.Vücudumu kontrol edemiyordum ve sanki Başka biri gibiydim.
Kendim kontrol edemediğim haraketlerle bedenim yataktan kalktı ve aynanın karşısına geçti....Aynadaki ben değildim! aynadaki simsiyah saçları ve kıpkırmızı parlayan gözleri olan biriydi anlam veremiyordum Nasıl oluyorda kendi bedenimde olduğumu bilmeme rağmen farklı tipim oluyordu? Sonra aynada gördüğüm kişi sırıtmaya başladı...bu sırıtış çok korkutucuydu..

"Haahhaaha Ne kadar güzel Öyle değilmi? Kendimi aştım artık ben senin Gerçek benliğinim.Psikopat olan..HAHAHAHAHA"

Anlam veremiyordum Sonra İstemsizce evden çıkıp ormana daldım ve yürümeye başladım. birkaç Tuzak ve ardından bir ev,sonrada bilincimi kaybettim.

SLENDY
Kapının sertçe çalındığını duydum ve açmaya gittim Şu manyak katillerden biri gelmiştir kesin dedim içimden ama kapıyı açtığımda manzara tuhaftı yerde mor saçları olan bir kız yatıyordu ve derin bir uykuya dalmış gibiydi.Normalde insanların buraya kadar gelmesi imkansızdı çünkü her taraf İnsanların anında ölebileceği anca bir seri katilin zekası  ile yada Doğa üstü yaratıkların (bknz.ben) Geçebileceği bubi tuzakları ile doluydu.Anlam veremedim ve kapının önünde yatan kızı içeriye aldım.

-"Hey Slendy Anladık Bizi bir çatı altında tutmayı seviyorsun ama bu kız kim ya?"

-"Mask bi kes sesini Bu insanmı kontrol etmem lazım bubi tuzaklarının hepsini geçmiş."

-"Yada bir seri katil? Tanrım gene Bugün zekiyim işte"

Dokunaçlarımdan birini Onun kafasına doğru sertçe fırlattım. Canı acıdığı her halinden belliydi.
Bu kızı Üst kata çıkartıp boş odalardan birine yerleştirdim Ve uyanmasını bekledim Fakat uyanıcak gibi değildi sanki. Bende beklemekten sıkılıp aşağıya indim Bu süre zarfında Beni binlerce kez öldürmeye çalışıp tabiiki bir bok yapamayan Jeff eve geri dönmüştü..

-"Hoşgeldin Ailemizin en gerizekalı üyesi jeff the Beceriksiz"
-"Senin espiri anlayışın varmıydı be slendy,ya affedersin bu iğrenç espiriden sonra Sormamam gerekiyordu pardon."
Maskye yaptığım gibi ona dokunaçlarımdan birini fırlattım ama sadece psikopat gibi gülmekle yetindi.
*uzun bir sessizlik*

-"Hey Mas-"
-"KAPA ÇENENİ TOBY"

EMİLY
Birinin Öfke ile bağırdığını duyunca irkilerek uyandım. Uyandığım yer bir hayli farklı idi.nerdeydim ben? sadece rüyamıydı? Rüya ise neden kendi yatağımda değilim.Aklımda Böylece sorular varken kaçırılmış olsam bir yere bağlı olmam gerektiğini düşündüm. odanın kapısını açıp dışarıya çıktım.Fazlasıyla Normal bir ev gibi geliyordu bana kaçırılmadığımdan emin oldum artık.Tam köşeyi dönmüşken bir cüsse ile çarpıştım ve o cüsse ile birlikte yere düştüm.

-"Hay içine,İyim-Sen Kimsin be?"
-"A-afedersiniz b-ben,şey Çok pardon"
düştüğümde Önüme düşen mor saçlarımı yüzümden Çektiğimde karşımdaki Cüsse beni bir hayli korkutmuştu... Simsiyah saçlar,göz kapağı olmayan siyah gözler... ve en kötüsi Ağzında Kesiklerden oluşmuş Bir gülücük. Çığlık atarak o cüsseden kendimi uzaklaştırdım.
-"Hey salak Bağırma aptal slendy ile uğraşıcak halim yok!"

-"sen kime aptal diyorsun? Bu evde kalıyorsan Yöneticine saygın olmalı velet"

-"aha geldi işte"

Karşımda yeni bir cüsse belirmişti şimdi ve Bu cüsse neredeyse 2 metre boyundaydı,bembeyaz bir suratı vardı ve ne gözü ağzı yada kaşları vardı.... Birde Dokunaç gibi Arkasından birşey çıkıyordu....

-"S-Sizde Kimsiniz!"

-"Sakin olurmusun? Seni kapının önünde baygın bir şekilde buldum seni öylece bırakamazdım."

-"Ba-Baygın mı? En son Aynanın karşısında kendime bakıyordum ve sonra.....
Ha...Haha....HAHAHAHAHA
Bu salak kızın Size birşey söylemesine izin verememem. Kendim söylerim *psikopatça kıkırdar*"

JEFF'İN AĞZINDAN
Karşımızda duran mor saçlı Kız bir anda sendeledi... Ve ardından doğrulduğunda saçları mor değildi. Simsiyahtı Anlam veremediğimiz bir olay gerçekleşiyordu.

-"Hahahahaha Size geldim fakat bu bedende uzun süre duramadığımdan bayıldım Hemde kapınızın önünde *göz devirir*
Ben Bu salak kız Ailesini kaybettiğinden beri içinde tuttuğu o psikopatım. Kız bilmiyor fakat katilin burda biryerde olduğunu biliyorum."

-"Yani Çift kişiliği mi var?"

slendy bunu sorunca Biraz kafam allak bullak olmaya başlamıştı. bide ben kendime akıl hastası diyorum sonuçta ailemi öl-neyse Bunu düşünmeye gerek yok.

-"Aynen öyle! Bu salak Kız yıllarca beni içinden atmaya çalıştı.Onun kulağına fısıldadığımda Beni duymazdan geldi.....

Kız bir anda bayıldı ve tekrar eski mor saçlı haline döndü.Bu Doğa üstü bir davranış biçimiydi. Benim gibi bir seri katili bile bir hayli Afallatmıştı....

Müzik Konusunda Şöyle söyliyim şarkıda Kendi şeytanlarıma dönüşürsem Kurtar beni diyor. ve ana karakterimiz Emily kendi şeytanlarından birine dönüştü.... Yani Clara'ya...

Merhaba Umarım beğenirsiniz! Ya Öncelikle Bölümlere biraz Mizahi amaç katmak istediğim çünkü hep katillikten bahsederken benimde sizinde içiniz bunalır. Bende Küçük aralıklarla mizahi amaçlar koydum fakat Bu herzaman Olmicak. Bilginize :)