Strange

•Πράσινες κηλίδες•

"Θα έρθω αύριο από το δωμάτιο σου πριν το μάθημα. "

" Εντάξει. Καληνύχτα. "

Χαιρέτησα την Emma και μπήκα φουριόζα στο δωμάτιο μου χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω μου. Μα είναι δυνατόν? Είναι δυνατόν να μην επέστρεψε? Είχε πει ότι θα ερχόταν μετά από εμένα για να μην μας καταλάβουν και δεν ήρθε.

Αφού μπήκα στην καφετέρια πήγα προς την Emma και τον Zayn και κάθισα μαζί τους περιμένοντας τον Harry να έρθει από στιγμή σε στιγμή. Πέρασαν πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά και άρχισα να ανησυχώ, μέχρι που ο Zayn δέχτηκε μία κλήση και μας ενημέρωσε ότι κάτι έτυχε στον Harry και ότι δεν θα επιστρέψει.

Από εκείνη τη στιγμή είμαι τόσο νευριασμένη. Από την άλλη μπορεί να έτυχε όντως κάτι σημαντικό και να χρειάστηκε να φύγει. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Απλα νιώθω ότι με κοροϊδεύει.

Θα τον βρω και θα του μιλήσω αύριο. Οπωσδήποτε.

Αλλάζω τα ρούχα μου σε πιτζάμες και πέφτω για ύπνο.

___

Είμαι έτοιμη για το μάθημα περιμένοντας την Emma να περάσει από το δωμάτιο μου για να πάμε μαζί στην καφετέρια και από εκεί στην τάξη.

Επιτέλους ακούω χτυπήματα στην πόρτα και αρπάζω την τσάντα μου κατευθυνόμενη προς την πόρτα. Την ανοίγω, ανταλλάζουμε καλημέρα με την Emma και αφού κλειδώσω την πόρτα φεύγουμε για την καφετέρια.

Ενώ περπατάμε η Emma άρχισε να μου κάνει ερωτήσεις.

"Να σου πω κάτι; " Με ρωτάει στα ξαφνικά.

" Πες μου. "

" Χθες, όταν πήγες στην τουαλέτα και έκανες περίπου μισή ώρα για να γυρίσεις, σκέφτηκα ότι ήσουν με τον Harry. "

Μου λέει με εντελώς φυσικό ύφος και στο τέλος τη πρότασης σηκώνει το ένα φρύδι προσπαθώντας να με κάνει να κομπλάρω και τα κατάφερε. Έμεινα στήλη άλατος να την κοιτάω χωρίς να ξέρω τι να πω.

" Τι με κοιτάς έτσι; Αφού και αυτός έφυγε αφού ήσουν τουαλέτα..." Με κοιτάει επίμονα με το φρύδι στο θεό.

" Αλλά επειδή σε ξέρω είμαι σίγουρη ότι δεν ήσουν μαζί του. " Μου λέει τελικά. Νομίζω ότι η φωνή της κρύβει μια ειρωνία, ένα υπονοούμενο ή κάτι, αλλά το προσπερνάω. Δεν θέλω να της πω κάτι ακόμα, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα της μιλήσω.

" Αυτό ακριβώς. " της λέω τελικά.

Επιτέλους φτάσαμε στην καφετέρια και η Emma πήγε για να πάρει τον συνηθισμένο της καφέ. Πως γίνεται να πίνει τόσους καφέδες και να είναι τόσο ήρεμη. Εγώ έχω πιο πολλά νεύρα από αυτή.