VF VOL.3 - VIXEN'S THRONE [COMPLETED]

VT 47

Rude's POV:

Pagkalabas ko ng maliit na kahon mula sa bulsa ko ay mabilis akong humarap kay Lei at seryusong tumitig dito na noo'y nililibot sa kabuuan ng sala ang paningin.

I faked a cough to get her attention at hindi naman ako nabigo. Bago pa siya tuluyang makalingon sa akin, I bended my one knee and let the other one touches the floor, saka siya patingalang muling tiningnan.

Hindi nakaligtas sa mga mata ko ang bahagyang pag-awang ng kanyang mga labi sa gulat na lihim kong ikinangiti. She blinked her eyes several times, at nang akma na sana siyang magsasalita ay mabilis ko na siyang inunahan.

I took her both hands and let my hearts all out while staring at her violet eyes intently.

"Before I've met you, I am care less about anything. Wala akong pakialam sa mga nakapaligid sa akin as long as nagagawa at nasusunod ang lahat ng gusto ko. I am a trouble man and sometimes, a maker... na kahit anong gulo at pakikipaglaban ay sinasalihan ko, Black Kingdom and Racing Hell are used to be my past time lair. Ang mga nangyayari roon ang siyang nagpapasaya sa akin. But then... you came." I paused for a while at matamang siyang tinitigan.

"You came like a rocket, blasting directly to me, fast and hard, without giving a warning... and didn't gave me a single chance to dodge it. You hits me, real hard... and just like that, I'm became insane, afraid and confused... feelings that I've never felt before..."

"Ayamme..."

"Alam kong walang-wala ang mga kakayahan ko kumpara sa iyo. Lahat kaya mong gawin, lahat meron ka. Beauty, brain, power, skills... and even strength. Lahat ng iyon, meron ka, labis-labis pa nga. Kaya alam kong wala na akong pwedeng ibigay sa iyo, maliban na lang sa umaapaw kong damdamin na sayo ko lamang nararamdaman." I heaved a deep breathe kasabay ng pagbukas ko ng maliit na kahong hawak ko while still kneeling in one knee in front of her.

"Lei... Light Violet Kirchhoff... Kaya kong ibigay sa iyo ang lahat ng mga bagay sa mundong ito but I knew that you won't need it, cause you already have all of those things... But... please, let me give you my heart, let me show you how much you mean to me, how much I love you and how much I've wanted to be with you every single moment. Lei... Mine... Mí amor... would you let me be your other half, held your hands every ups and down, and... be by your side for the rest of my life? Will you--"

Bigla akong natigilan nang sunggaban niya ako ng yakap. Isang mahigpit na yakap na muntik ko nang ikinabuwal sa sahig.

"Hey... Why are you crying?" I asked when I heard her sobs.

Kaagad din siyang bumitiw sa pagkakayakap niya at humarap sa akin. Sinapo niya ang magkabila kong pisngi kapagkuwan ay masuyong hinalikan ang tungki ng ilong ko na ikinangiti ko.

"Te amo, mí amor..." she said as she's staring at me intently. "And yes... I will let you, I want to be with you every second of everyday..."

Mas lalo pang lumawak ang pagkakangiti ko sa narinig. "T-talaga? You mea--"

"Yeah, kaya isuot mo na ang singging na iyan bago pa magbago ang isip ko." turan niya but because of my overwhelming happiness, imbes na sundin siya ay tumayo ako saka siya binuhat at inikot-ikot sa kabuuan ng sala habang panay naman ang sigaw ko, about us being officially engaged!

Third Person's POV:

HINDI mapuknat ang ngiti sa mga labi ni Rude habang mataman siyang nakatitig sa mukha ni Lei. After he screamed his heart out loud, kaagad niyang iginiya si Lei sa kusina ng unit niya kung saan nakahain ang mga pinahanda at pina-set niyang lamesa para sa gabing iyon.