streak? ✵ yoonmin ✓

⚂ 34 ⚃

"Bu kadar salak olmayı nasıl başarıyorsun?"

"Sen de kimsin?"

"Yoongi'nin sevgilisiyim."

"Eski sevgilisi."

"Hah."

"Ne istiyorsun?"

"Böyle davranma Jimin. Biz aynı tarafdayız."

"Biz mi?"

"Sen ve ben"

"Ne saçmalıyorsun?"

"Sen ve ben, kaybedenlerin tarafındayız." 

"Ben daha hiç bir şey kaybetmedim."

"Sana acıyorum.  Ben kaybettiğimi biliyordum ama sen kaybettiğini bilemeyecek kadar salaksın."

"Git başımdan. Seninle zaman kaybetmeyeceğim."

"Yoongi benden aptal bir intikam almak için seni kullandı."

"Farkında değil misin?"

"Sana neden inanayım ki?"

"Bana inanmak zorunda değilsin. Git ve sor."

(Görüldü 19.47)

******

"Hyung evinde bir kaç ödevimi unutmuşum."

"Biliyorum. Gelip alabilirsin."

"Yolu hatırlamıyorum ki."

"Daha önce annemle yolda karşılaşıp gelmiştin nasıl hatırlamıyorsun?"

"Eski evinize gelmiştim hyung. Seninle  çalışmaya geldiğim eve daha önce hiç gelmedim."

"Öyle mi?"

"Herneyse"

"Ödevimi getir."

"Gel kendin al."

"Hyung lütfen 🙏 Yarın teslim edeceğim ve artık bir okul yılına daha elveda diyeceğim. "

"Tamam Parkta buluşalım."

******

Soğuk bir şehir burası. Deniz sana uzun bir nefes üflediğinde için buzla dolardı. Burnun hafif kızarırdı belki, bir damla kar tanesi suya karıştığında sen ıslanırdın. İçin ıslanırdı.

Gündüzleri sıcak olurdu, gecenin soğuğunu dışarıda olursan anlardın. Şehrin ışıkları arasında gökyüzünü bulmaya çalışırken hissederdin acizliği. Bir yıldızın kaymasını beklerdin gözlerinin önünden, ay yolunu aydınlatsın isterdin ama tam da o gece hiçbiri olmazdı. Karanlığın içinde bulmaya çalışmak zorunda kalırdın yolunu.

Sessiz bir fısıltı duyardın parkın derinliğinden isminle sana seslenen. Elinde küçük bir defter ile gerçekten üşümüş birilerini görürdün. Ona doğru yaklaşıp karanlığı aydınlatan bir gülümseme bırakırdın etrafa. Her yer aydınlanmazdı belki ama karşında duran adamın yolu ışıldardı.