Chapter 2(continue)
Naramdamn KO na gumagalaw yung katabi KO nilingon KO nakasimangot ang pangit siguro nang gising niya kaya siya ganyan sinu ba namang Hindi magigising Kong ang mga kaklase mo tsismis doon tsismis dito sabay sigaw pa iwan KO nalang sakanila parang mga Bata lang
Lumabas nako nang room dahil sa ingay nang mga kaklase KO pero parang may sumusunod saakin paglingun KO nakita KO si Justin na sinusundan ako at balak pa niyang magtago huh
"Hoy!Justin wag kangang buntot "
"Ang ingay kasi doon Hindi KO akalain na ganoon din sila akala ko Hindi banyan dito."
"Ako nga rin eh"
"Saan ka pala pupunta ?"
"Ahhmm.sa garden mag babasa nang libro kasi prisko ang hangin doon at ang tahimik,kasi page sa room ang ingay Hindi ako makaka concentrate bang maayos "
"Ahhhh.oo nganaman ,sasamahan kita ,pwede?"
"Ahh OK ,TARA!"
Pumunta na kami sa garden naaalimuhay KO nanaman ang masarap na hangin puinikit KO ang aking Mata
"hoy anong ginagawa mo"
Sabay batok
Ai panira naman nang trip Hindi ba obvious na nasasarapan ako sa hangin sabay batok pa niya saakin ang sakit kaya non no
"Ano kaba wag mo nga akong pansinin at batukan ang sakit kaya batukan kita Jan e"
Hindi na siya sumagot salamat naman, umupo ako sa ilalim nang puno na maraming bulaklak at binuksan KO ang libro
Nakakita ako nang paro-paro color blue paglungun KO naman sa likod napahanga ako dahil ang ganda na nang garden marami pang paro-paro na nagliliparan hindi KO maalis ang asking tingin sa garden dahil ibang-iba I to kumpara noon parang NASA isang fairytale ako
Humakbang ako papunta sa garden na maraming paro-paro at bulaklak namangha talaga ako para akong Bata na naglalaro sa garden
Habang naglalaro ako parang may kumukuha nang litrato saakin nakita KO si Justin na kinukunan ako nang litrato pagkatapos tinignan niya yung kinuha niya ngumiti siya na parang maykakaiba hindi KO maintindihan Ewan KO ba iba kasi yung ngiti niya hindi naman kami gaano ka magkakilala hindi KO rin siya nakita na ngumingiti pero iba talaga yung ngiti niya ngayon
Bumalik na KO sa puno at nagbasa ulit
Tinignan KO ang oras at jusme malapit na mag ala 1 hindi pako nakakapag lunch hindi nalang ako mag lulunch baka malate pako napagpasyahan KO na pumunta muna sa locker KO bago pumasok sa aming room
YOU ARE READING
My Professor Will Be My Husband
Fiksi RemajaHindi KO inaakala na kami pala ang magkakatuluyan isang teacher at studyante nagkakaibigan sa isat-isat.nga pala "Age doesn't matter unless u love each other "...minahal ko siya minahal niya ako "ATKAMAK"...
