Chapter 2

316 2 0
                                    

Scene: Inside Greenville Subdivision. Daming tao lumalakad sa sidewalks, may nagjojogging, meron din nmang nagwawalis sa paligid. It's 9:00 in the morning.

Naglalakad si Daniel papunta kayla Khalil. May dalang bola ng basketball. Naka full attire siya na jersey and mukang ready na ready maglaro.

Nung nasa tapat na siya ng bahay nila Khalil, tiningnan niya muna yung balcony, at ayun. tama hinala niya na nandun nga si Khalil.

Daniel: Psst! Psst! Kha!

*Napatingin bigla si Khalil sa baba. At nanlaki mata*

Khalil: Bro! Gnagawa mo jan?

Daniel: Eh ala. Nakita kita eh. Tara bro, basketball tayo.

Khalil: Ayain mo sila Kats. Masakit katawan ko. Pero sama ko. Teka.

*Bumaba si Khalil and pinuntahan sa gate si Daniel. Binuksan niya yung gate at lumabas na*

Khalil: Full attire ka ata. Yain mo sila.

Daniel: Naaya ko na. Nandun na nga sla e. Ayaw mo maglaro? Bihis ka na.

Khalil: My back hurts bro! Nalaglag ako sa upuan kahapon. No joke.

Daniel: Tatanga tanga oh! *tumawa* Tara tara.

Sa court...

Katsumi: BROOOOO!

Daniel: Yo! *nag-apir*

Mycko: Mga loko kayo di na kayo nagpakita ah!

Khalil: Naging busy lang. Di ako lalaro. Dun nlang ako sa gilid.

Mycko: Naiintindihan naman namin kung bakit ayaw mo. *Nagtawanan*

Naglaro na yung mga magbabarkada, pero si Khalil, umupo nalang sa gilid katabi ng ring.

After mag-isang game, umupo muna si Daniel sa tabi ni Khalil.

Daniel: Oy bro. May problema ka ata?

Khalil: Wala naman. May naiisip lang.

Daniel: Nga pala yung kay Kath kahapon sa party, pasensya na.

Khalil: Tama na bro. Ayos lang, kami rin nman may kasalanan e.

Daniel: May aaminin ako sayo dre. Wala naman talaga sakin yung hindi niyo ko pinapansin eh. Sa totoo lang, nainis lang ako sa muka ni Kath. No offense!

Khalil: *Natawa* Bitter mo duuuude. Tagal na nun eh. 2nd year pa yun!

Daniel: Eh nako. Kainis kasi. Gwapo kong to, dinecline niya ko!

Khalil: Move-on bro. *sumeryoso muka*

Daniel: Uy! Joke lang. Sayong sayo na si Kath ngayon. Perfect two nga kayo eh. *Tumawa ng konti*

Khalil: *Nakayuko pero napangiti*

Napatayo si Daniel. Hindi niya alam gagawin niya, nag-act siya na as if nagpapagpag siya ng dumi sa damit, pero ang totoo, nailang siya sa usapan nila. Kitang kita sa muka niya na medyo nahirapan siya sabihin yun. Pag-angat ng ulo niya, tumakbo siya papunta sa barkada.

Daniel: Kats! Uy pre, tara na. Sabi ni mama umuwi daw ako lunchtime, may lulutuin raw e.

Mycko: Pre, papasok ka bukas?

Daniel: Oo naman! bakit hndi.

Mycko: Ayos na ba puso mo?

Daniel: Ay g*go. Wag ka nga maingay. *pabulong*

Katsumi: *tumatawa* Lihiiiiiiiiiiiiiim.

Binatukan ni Daniel yung dalawa. Pinuntahan na nila si Khalil and umalis na..

Never The Same AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon