Never The Same Again

Chapter 9

_Guys! its been a while. Nagstop muna ako sa tutok ko sa online life. haha! nagfocus ako muna sa studies since finishing high school na ako! and success naman. Consistent sa Top 10 at pataas ng pataas ang rank :) Worth it ang pagsacrifice ng Wattpad at Tumblr! Sorry sa mga naghihintay! Here it goesssss.

 Paggising ni Daniel, hindi siya agad makatayo. Sobrang sakit ng katawan niya at nanlalata siya. 

 Daniel: Ma.. sama ng pakiramdam ko..

walang sumasagot...

Daniel: MAAAAA! 

wala pa ring sumagot. narealize ni Daniel na may Saturday nun at may pasok ang mommy nya. Inabot niya yung phone na nasa study table. Pagkakuha niya, binuksan niya agad yung contacts, and tumambad yung name ni Kath. "AAA Kath Ilagan" si kath yung unang una sa contacts nya. Alam niyang naglalaro yung barkada kasi nagusap usap na kagabi. hindi nya alam kung sino tatawagan. 

Daniel: Si kath?? As if naman may pakielam yun no. Shtt. ang hirap naman ng ganito oh. Pero try ko kaya?

Naghehesitate si DJ na pindutin yung call button. Mga 10 minutes nyang tinititigan yung name ni Kath. And finally, pinindot din nya..

Kath: Hello? Deej?

Daniel: Uhm. Kath? May gnaga- *ubo ng ubo*

Kath: Huh? Ano?

Daniel: *nagclear ng throat* ah, wala wala. sorry. 

Kath: ano ba yan. tatawag ka tapos wala lang? ano nga?

Daniel: Ano kas-- *hndi makapagsalita ng maayos si deej. tapos hndi siya makahinga ng maayos..*

Natahimik yung line.. si kath naghihintay lang na sumagot si dj ulit.. 

Kath: Dj? ano ba nangyari? huy? Alam mo, hindi naman ako busy pero --

 

*Nawala bigla yung tunog sa kabilang line. Nagulat si Kath. parang may nalaglag na malakas and biglang naputol yung call. nag alala siya.. Tumawag siya kay Daniel..

 

Kath: Hello? Dj? okay ka lang ba? ano yung nalaglag? huy?

Daniel: *umuubo* Uhh, kasi nalaglag ko yung lampshade sa tabi ko, ayun nabasag.. *umubo*

Kath: Bakit nalaglag? chaka inuubo ka ah? May kasama ka ba jan? okay ka lang ba? Gusto mo ba puntahan kita jan? Sige sige. wag ka na sumagot. punta na ko jan..

Daniel: Kath! wag *naubo*

And naputol na yung tawag..

 After ilang minutes, dumating na si Kath. Nagdire-direcho na sya sa kwarto ni Daniel..pagdating nya...

 

Nakakalat yung basag na lampshade sa lapag.. sobrang gulo ng kama ni Daniel pero wala siya dun..

 

Kathyn: Deej? Danieeel..

Bumaba siya ang hinanap si Daniel.

Pagdating niya sa kitchen, nandun si DJ. Nagluluto.. Pinuntahan niya and inagaw yung sandok..

 

Kathryn: Huy ano ka ba. Akin na nga yan!

Kinapa niya yung leeg at noo ni DJ..

Kathryn: Shet! ang inet mo ah. bakit bumaba ka pa! *siya na nagtuloy nung pagluluto* sabi ko naman sayo ppunta na ako. alam ko naman wala si tita ngayong sabado, magkasama sila ni mommy kaninang umalis eh. tapos kinekwento niya kanina na sinesante niya daw maid niyo kasi nga napakalakas daw kumain at sa kuryente.. *natawa* nako! grabe nama--

Napatigil si Kath nung tiningnan niya si Daniel. Halatang hndi nakikinig si Daniel.. nakaupo lang siya sa dining table at balisa..

nilapitan siya ni Kath at hinawakan sa balikat..

Kathryn: Deej. Mukang grabe yang sakit mo ha. umakyat ka na dun! dadalan nalang kita ng pagkain.

Tumingala si Daniel kay Kath.. as if hndi niya alam sasabihin..

Kathryn: Sige naaaa. Okay lang sakin! *ngumiti* humiga ka dun tapos dadalan kita ng masayang breakfasttttt in bed! (pasigaw) 

Hindi man lang umimik si DJ o kahit tumawa man lang.. Tumayo siya at umakyat na.. tinitingnan siya ni kath habang paakyat siya. naawa si kath kasi mukang malala talaga yung sakit ni daniel. 

After niya maluto yung omelet at fried rice,nagtimpla siya ng orange juice. and nilagay na sa tray.. Umakyat na siya kay Dj..

Pagdating nya dun, tulog agad si DJ. Binaba niya muna yung tray sa lamesa sa gilid ng bed ni dj. 

umupo siya sa kama ni dj and pinagmasdan siya.. tinitingnan niya yung muka ni dj..

 

Kath: Grabe pala. Ganda ng mata, ng buhok, ng lips! kaso kung di ka lang bad boy dati eh siguro pinayagan kita manligaw.. 

Tumitig lang siya sa mga mata ni DJ. 

tapos.. biglang nagising si DJ! nataranta si Kath and tumayo agad.

 

Daniel: Oh! Kath.. sorry. nakatulog ako ulit. pasensya na ha. sama talaga ng pakiramdam ko..

Kathryn: uh! wala yun. eto na yung breakfast mo oh. Ginawan din kita ng soup para kung hndi mo pa kaya kumain ng maayos, mas okay to..

Daniel: Alam mo kath, umuwi ka na. Thank you sa pag asikaso pero parang may mali..

Kathryn: ah, tinutulungan lang naman kita. wala kang kasama oh! okay lang sakin.

Daniel: Parang ang pangit kasi tingnan. Alam nung mga kapitbahay na walang ibang tao dito kung hndi ako, tapos biglang pumasok ka.. Hndi magandang tingnan. Baka kung ano sabihin nila sayo..

Natahimik si Kath. Nanlaki yung mata niya kasi tamang tama yung sinabi ni DJ and hindi niya akalain na concern si Daniel sa ganung paraan.. Tumayo siya and ngumiti kay Daniel..

Kathyn: *nakangiti* O sige DJ. Thank you. Hindi ko alam na ganyan ka na pala ngayon. Concern and gentleman. Muka namang hndi ka na masyadong nanlalata no? Basta ganito, kainin mo nalang yang niluto ko tapos *may kinuha sa bag* eto, dumekwat ako ng isang pack ng biogesic dun sa table namin! haha. inumin mo yan ha. every 4 hours! dont skip. para gumaling ka agad. Sorry kung medyo may kakulitan ako. Sige! alis na ako. Lock ko nalang pinto niyo. Pahinga ka ha. *ngumiti*

Bumaba si Kath and umuwi na nakangiti.. Iniisip niya yung mga sinabi ni DJ..