Atlantis: Sana yaşayan bir ölü olmayı dileten şey ne?
Özgür: Sensin, benim küçük Atlantis'im.
Özgür: Senin anıların,
Özgür: senin kulağımda çınlayan sesin.
Özgür: Aylar geçti üstünden ama sen geçmiyorsun.
Özgür: Acın geçmiyor.
Özgür: Keşke geçse diyemiyorum bile.
Özgür: Çünkü sen geç istemiyorum benden.
Özgür: Geçmişim ol istemiyorum.
Özgür: Seni atlatmaya çalışmak çok zor benim güzel deniz kızım.
Özgür: Ama bu okyanus senin için çok büyük,
Özgür: uçsuz bucaksız yerleri sevmezsin sen.
Atlantis: O zaman bende koca okyanusun içine bir ev inşa ederim.
Atlantis: Böylece kaybolmam,
Atlantis: yolu bulmaya çalışırken sıkılmam.
Atlantis: İyileşmek zorunda değiliz.
Atlantis: Ölebiliriz birlikte.
Atlantis: Kırıklarımızı kapatmak zorunda değiliz.
Atlantis: Kırıklarımızdan çiçekler yeşerir belki.
Özgür: Ya yeşermezse?
Özgür: Ya kırıklarımızla kalakalırsak?
Özgür: Ya inşa ettiğin ev en ufak depremde yıkılırsa?
Özgür: O zaman kaldığımız yerden devam edemeyiz.
Atlantis: Ederiz.
Atlantis: Evi yeniden inşa ederiz.
Atlantis: Kırıklarımızdan çiçekler yeşermezse yenilerini dikeriz.
Özgür: Dikemeyiz Atlantis.
Özgür: O kadar acı bizi öldürür.
Atlantis: O kadar acı bazen inşa eder.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
oceans . texting
Short StoryAtlantis: Bir kez daha sanki aramızda okyanuslar var gibi hissettiriyor Atlantis: Duygularımızı görünüşümüzün altına saklıyoruz ve rol yapmaya çalışıyoruz Atlantis: Ama aramızda okyanuslar varmış gibi hissettiriyor 050917
