oceans . texting

We built it up to pull it down

Final*

Özgür: Sanırım zaman kavramını kaybettim.

Özgür: Çok geçmiş olmamalı.

Özgür: Çünkü sen gideli ne kadar oldu bilmiyorum ama hala acıtıyor.

Özgür: Hala ilk günkü gibi yakıyor. 

Özgür: İnanmak istemiyorum.

Özgür: Daha çok küçüktün benim güzel Atlantis'im.

Özgür: Daha çok gençtin.

Özgür: Daha ne yaşamıştın ki?

Özgür: Kaç şehir gezmiştin?

Özgür: Kaç kere aşık olmuştun?

Özgür: Daha yeni doğmuştun.

Özgür: Neydi acelen?

Özgür: Neden adın gibi imkansızlıklarla dolu oldun?

Özgür: Neden sana yardım etmeme izin vermedin?

Özgür: Kırıklarımızdan çiçekler yeşermesine,

Özgür: iyileşmemize değil de ölmemize,

Özgür: Neden izin vermedin?

Özgür: Şimdi kendi okyanusumuzda boğuluyoruz.

Özgür: Halbuki ölebilirdik. 

Özgür: Mutlu olabilirdik benim küçük deniz kızım.

Özgür: Sen gittin.

Özgür: Aramızda okyanuslar var şimdi.

Özgür: Hiç gitmemiş olmanı dilerdim.

Özgür: Tek okyanus ben olayım isterdim,

Özgür: içinde yüzen tek sen ol.

Özgür: Ama şimdi senden başka her şey var içimde.

Özgür: Okyanusumuzda keder yüzüyor Atlantis'im. 

Özgür: Biz yine kaybettik. 

Özgür: Yine o iskeleden attın bizi. 

Özgür: Şimdi tek dileyebileceğim şey senin orada mutlu olman. 

Özgür: Umarım mutlusundur Atlantis'im, benim küçük güzel kayıp adam.

Özgür: Umarım bir okyanustasındır,

Özgür: umarım hala deniz kızısındır.

Özgür:Umarım bir prens uğruna köpük olmuyorsundur orada da.

Özgür: Ve umarım okyanuslar yoktur aramızda.

Özgür: Çünkü okyanuslar bizi öldürüyor.

Özgür: Ben bir okyanusum.

Özgür: Ve umarım bizi öldüren ben değilimdir.

Özgür: Umarım bütün bunlar bir kabustur ve okyanuslar yoktur aramızda.

Özgür: Ama söz veriyorum sevgilim, 

Özgür: aramızda okyanuslar olsa bile,

Özgür: asla yalnız olmayacaksın.

Özgür: Okyanusun hep seninle olacak.

Özgür: Hep söz verdiğimiz gibi,

Özgür: belki yıkılmak için yapıldık

Özgür: ama yıkılsak bile birlikte yıkılacağız.

*Son