Onu özlediğimi bilmeden soluk alıyorsam. Bide herkes hikâyenin kahramanı gibi ağrıtıyorsa anılarımı. Bir başkasının koynunda içlice okuyacaksa yazılarımı. Kızmaksa öfkesinin nedeni belirsizce kıskanmakmış. Korkmuyorum yalan gözlerle belirsiz bakanlardan.
