İMKANSIZ #WATTSY2017

8. Bölüm

Iyi okumalar :)

Yavaş ve sessiz adımlarla bodrum gibi yerden çıkmaya başladık.

Eda yaa hadi Hızlan şimdi gelecekler.

Bir yere mi gidiyordunuz?

Hass... allah kahretsin. Ben yakalandık korkusuyla basbasayken eda hiç oralı bile değildi.
Oha lan edaya bak vay anasını beni bırakıp nasıl da kaçtı. Kız önden koşarak çıktı.
Bende bir ümit kaçmak için bir iki adım attım baktım gelmiyo koşmaya başladım. Hadi rüya başarabilirsin.

Sert bir el kolumu sıkıca kavradı. Su an hiç olmadığım kadar sitresliyim . Resmen kan ter içinde kaldım. Yok kızım yok boşuna uğraşma yakalandın bir kere .

Beni seri bir şekilde kendine doğru çevirdi. Karşımda bana bakan bir çift yeşil göz var .

"Ne yapıyordunuz burda?"
Sesindeki siniri anlayabiliyordum.

"Sana diyorum. "
Onu farkettim gerizekalı.

Mal mal bakmayı bırakıp cevap verdim.

"Ş-şey ıı biz kaybolduk."
Oha ben yani yok artık daha saçma bir şey yokmuydu.

" üç yıldır burdasın ve bana kaybolduğunu söylüyorsun öyle mi ? Sana inanma mı bekleme maviş."

Hey allahım ya yine maviş dedi.

" sey ya dilim şey oldu biz edayla..."
Sözümü kesip

"Eee"  dedi.

"Burdan geçiyorduk ııı buraya daha önce girmemiştik merak edip geldik.  Evet evet kesinlikle böyle oldu."

" bana yalan söyleme mavis ."

" yalan söylemiyorum. "
Bir sey demeden gözlerime bakıyordu resmen bana doğruları söyle der gibi bir hali vardı.

"Üff tamam ya merak edip sizi takip ettik sonrada yakalandık ve gördüğün gibi hain eda beni burda bırakıp kaçtı oldu mu?"

Hala gözlerime boş boş bakıyordu.
Bakma bana öyle adam valla korkuyorum.

" ne duydun? "

"H-hic bir şey ."

" bana yalan söyleme. "

" ya manyak mısın niye sana yalan söyleyeyim.  Hiç. bir. şey. duymadım." Üstüne bastırarak söylemiştim.

Kolumu sıkıca kavrayıp arkamda ki duvara sırtımı hızlıca çarptı.
Canımın acısından yüzümü buruşturdum.

" bana bir daha sesini yükseltme duydunmu beni sakın. "

" Buğra sen iyimisin dün böyle degildin.  Üstelik ne yaptığını sanıyorsun bırak kolumu canım acıyor. "

Hala suratıma boş boş bakıyordu.

Bedenlerimizin arasında az bir boşluk vardı bir adım atarak aradaki boşluğu kapattı.  Ve yüzüme doğru hafifçe eğildi ben bu yaptığının şaşkınlığını üzerimden hala atamamışken onun gözleri dudaklarımdaydı. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki sesi bir metre öteden dahi duyulabilirdi.

Dakikalardır öylece duruyorduk. Biraz daha yaklaşsa dudaklarımız bir birine değecekti. Sessizliği bozarak konuştu.

" bir dahakine daha dikkatli olmalısın hemen yakalan ma!"

Sesi ne kadar bir fısıltı olarak çıksada nefesimi tutmama neden olmuştu.
Ardından sırıtarak uzaklaştı bense anın etkisinden çıkabilmek için gözlerimi bir kaç saniye boyunca kapattım.