My Super Hero

1. (In love?)

hooi mensen, dit is mijn verhaal ik hoop dat jullie het leuk vinden, het zal niet zo lang worden, woeshhhh lees ook de verhalen van soundcheck! dan ben ik blij en jullie willen mij blij maken toch? mooi, fijn om te horen ;D

dit is het eerste hoofdstuk, het 2e is er al en het 3e komt nog.

Joanna, Ryan en ik lopen door de stad, ze zijn mijn beste vrienden, ook al is Joanna de laatste jaren erg verandert. "Hé weetje, die gast uit 4F ziet je wel zitten, Taylor! Ik hoorde het hem zeggen in de gang" zegt Joanna met een knipoog, ik weet niet wat ik terug moet zeggen, de jongen over wie ze het heeft is 2 jaar ouder, ik ben 15 hij 17! "oké..." stamel ik "maar Jo... hij is 2 jaar ouder, weet je zeker dat Thomas het over mij had?" Jo kijkt me met een schuinhoofd aan "ja DUH! Jij bent de enige Taylor op school, over wie had hij het dan Taylor Swift of Taylor Momsen?! Ik hoop dat hij het in ieder geval niet had over Taylor Lautner!" ze begint heel hard te lachen om haar eigen grapje, zoals gewoonlijk. Ryan is opvallend stil, heb ik iets verkeerd gezegd?

"meiden ik moet naar huis mijn vader komt eerder thuis, als ik niet eerder dan hem thuis kom, krijg ik meteen een onder vraaging, ik wil niet weer uitgemaakt worden voor homo omdat ik met jullie om ga.." zegt hij kortaf, voor ik iest kan zeggen is hij al weg "zo daar zijn e ook weer van af" zegt Joanna sarcastisch.

Joanna en ik lopen een beetje te treuzelen, als ik op mobiel kijk zie ik dat het al half 4 is. "hoe laat is het?" vraagt Jo "half 4 ik moet zo gaan" ineens krijgt ze haast en rent bijna door de winkelstraat richting het winkelcentrum.

"kom we gaan bij de Hema koffie en appeltaart halen!" Jo trekt me mee de Hema in, wat me verbaast. Normaal wil ze nooit naar de Hema "het is goedkope zwervers koffie!" zegt ze altijd.

Zodra we zitten met koffie en appeltaart pakt Jo haar mobiel en begint druk te sms'en "gezellig zeg" zeg ik een beetje sarcastisch, maar ze reageert niet "Halluw??" ik zwaai met mijn hand voor haar hoofd maar ze reageert nog niet. "ik begin alvast hoor, als je het niet erg vind".

Ik pak een vork en begin aan de appeltaart. Opeens voel ik een hand op mijn schouder, met een mond vol appeltaart draai ik geschrokken om, het is Thomas!

snel probeer ik mijn mond leeg te maken, dat ziet er vast heel charmant uit. Zoals gewoonlijk weet ik niet wat ik moet zeggen, ik bedenk iets cool in mijn hoofd zoals 'hé alles goed?' of 'o hé ik zag je niet' gewoon iets cools. "ehh... hoi" krijg ik alleen maar uit mijn mond, wat ben ik ook een sukkel! "hey, ik zag je de hema in lopen en ik dacht, laat ik eens hoi zeggen, ga je vanavond iets doen?" ik sta helemaal verstijft, waarom wil hij met mij afspreken?! "o oke, nee ik ga vanvond niks doen" eigenlijk heb ik een boel huiswerk maar dat kan wel wachten, het is vrijdag ik heb het hele weekend nog! "oké zie ik je hier voor de deur om.. half 8?" "oké" voor ik het weet loopt hij weer weg. "oké dat was raar!, plies ga vanavond mee, anders weet ik niet wat ik moet zeggen!" smeek ik Joanna.

"oké mij best" zegt ze met een grijns. Joanna doet echt raar de laatste weken, vooral als het gaat om Thomas.

Als ik thuis ben ren ik meteen naar de keuken, "Hé mam, na het eten ga ik weet dus schiet ff op met koken a.u.b" "oké, rustig, ik doe mijn best" krijg ik als antwoord.

Ik ren de trap op, naar mijn kamer en trek de kast open. Wat moet ik aan doen, ik heb niks leuk! Snel pak ik mijn mobiel en sms Jo "wat moet ik aan doen?!" na een paar minuten voel ik mijn mobiel trillen "weet ik veel, skinny jeans met een zwart hempje ofzo?" staat er op het scherm. Ik duik meteen mijn kast in om te kijken waar mijn skinny jeans zijn. "YES!" schreeuw ik net iets te hard "WAT DOE JE ALLEMAAL!" hoor ik van beneden "NIKS!!!" schreeuw ik terug. Ik trek het setje uit de kast en leg het alvast klaar.

"het eten is klaar!"

Ik ren naar beneden voor het eten.

Als ik klaar ben met eten ren ik de trap weer op naar boven, even wat extra make-up om al die rot pukkels weg te werken. Ik trek het setje aan wat ik had klaargelegd en pleur wat dingen in mijn tas.

Als ik op mijn wekker kijk zie ik dat het al kwart over 7 is "SHIT!" ik pak mijn tas op en ren naar beneden "Dag mam, hoe laat moet ik thuis zijn?" "10 uur!" zegt ze met een boze stem, gelukkig dat ik weg ga, anders zou ik ook nog de hele avond met haar moeten zitten.

Ik pak mijn fiets en stuur Jo nog snel een sms 'ik ga nu weg, zie je bij de Hema'.

Als ik net op mijn fiets wil stappen voel ik mijn mobiel trillen 'STOP kom naar mij als we te laat komen denk hij aan je' goed punt.

Als dromend over Thomas fiets ik langs de oude brug, het school gebouw en het politie bureau.

eenmaal bij Joanna's huis gooi ik mijn fiets neer een klop op de deur, Jo doet open "hé jij bent lekker voorzichtig met je fiets" zegt ze hard lachend "ja i know, ben je klaar dan kunnen we gaan het is al half" "niet zo nerveus, stres kipje, hoe later we komen hoe meer hij aan je denkt, chill!"

Kwart voor 8 vertrekken we richting de Hema.

Thomas staat er al zo te zien is hij een beetje geïrriteerd "Eindelijk zijn jullie er" hij geeft me een knuffel, oké wat moet ik zeggen! "ja mevrouw moest zo nodig haar haar nog doen" zeg ik en knipoog naar Joanna die me boos aan kijkt.

De minuten vliegen voorbij, ik had nooit verwacht dat deze avond zo relaxed zou lopen.

Op de kerkklok zie ik dat het al half 10 is "ik moet straks gaan, anders gaan mijn moeder flippen" zeg ik zo cool mogelijk "oke, jammer" zegt Thomas. Jo rolt met haar ogen, serieus wat heeft zij?!

de hele avond heeft ze amper wat tegen mij gezegd, en als ze wat zij was het een belediging of sprak ze me tegen.

Na nog een tijdje met de 2 rond te hebben gelopen besluit ik maar richting huis te gaan. "Doeg ik zie jullie morgen of maandag vast nog wel" zeg ik terwijl ik mijn fiets pak "ja, vast wel" zegt thomas. Net als ik op wil stappen geeft hij me een kus, met een verward hoofd fiets ik weg.

"wat een kleuter zeg" hoor ik Jo zeggen als ik de hoek om fiets, zo te horen moet Thomas daar erg om lachen.

Wat gebeurde er net! 1000 en 1 gedachten raden door mijn kop.