Efuli

Günlüğe Dökülen Aşk

O sözleri söyledim ama bir türlü ben vazgeçememiştim ondan sevmiyordum sanki ama seviyor da olabilirdim. O gün gittiğim binanın yine en üst katına çıktım yaşadığım yeri görebildiğimce izledim.İçimde bağırma isteği vardı ama korkuyordum ya duyarsa diye kalkıp " Sevdim lan işte çok sevdim" dedim.Güneşin batışınıda çok güzel gören bir yerdi ayrıca hızlı hızlı defterimi aradım ve boş bir sayfaya sadece şunu yazmak geldi içimden ;"KAYBETTİM VE BİTTİ" daha sonra dayanamayıp sayfayı attım binanın en üzerinden benim sevdam gibi kaybolmasını istedim ve bunu başarmış gibi düşünüp kalkıp evin yolunu tuttum.Hava kararmıştı tek düşündüğüm şey ise o sayfanın nereye gittiğiydi aklımdan çıkmıyordu biraz daha ilerledikten sonra kafam ağrımaya başlamış ve yolun kenarına oturmuştum kafam dönüyordu ne olduğunu anlayamamıştım daha sonra bayılmıştım gözlerimi açtığımda ise hastanedeydim başımda doktorlar elimden tutan annem korkulu gözlerle bana bakıyorlardı ama çok pusluydu gözlerimin önü biraz süre sonra ayılttılar beni kendimdeydim ama ne olup bittiğinin farkında değildim.Annem çok endişeliydi ne olduğunu öğrenmem gerekiyordu ama söylemiyorlardı bir türlü hastanede kalmam gerektiğini öğrendim eve gitmek istedim ancak bunun gerçek olamayacağını bir kaç hafta gözlem altında kalacağımı söyledi doktor.Annem kıyafetlerimi getirmek üzere eve gitti babamla ilk defa baş başaydık ilk defa bana birşeyler anlatıyordu ama ben hiç birini anlamamıştım neyse biraz vakit geçti ve annem geldi arkasından arkadaşım olan Bayram'da yanındaydı. Bayramla yanlız kalmak istediğimi söyledim annem ve babam dışarı çıktılar biraz konuştuk iyimisin felan sorunu geçtikten sonra ilk işi Gökçe'nin beni çok merak ettiğini söylemekti ama artık içimde öyle bir umursamazlık vardı ki yani hiç bir şeyi ne sevip ne de başka bir şeye aşık olabileceğimi düşünüyordum çok halsizdim.Gece olduğunda ise o toz kaplı günlüğüm yanımda yoktu ama ben yazmak istiyordum bir şeyler yazmak ve o günlüğe eklemek istiyorken uyuya kalmışım sabah kalktığımda ise bütün sınıf beni ziyarete gelmişti çok mutluydum sevildiğimi görmek ve beni ziyaret etmeleri çok hoşuma gitmişti. Öğretmenlerim ziyarete ayrı geleceklerini anneme söylemişlerdi ama birisi hariç her zaman yanımda olan Samet öğretmenim arkadaşlarımı toplayıp yanıma kadar geldi ve şu sözleriyle bana olan inancını gösterdi ; "Aslanım sen daha çok şiir yazacaksın bir yere kaybolamazsın. Kalkacaksın burdan ve geleceksin o okula." dedi ve güldü. Uzun bir süre yanımda kaldı arkadaşlarım ve çok büyük desteklerini böylelikle göstermiş oldular ama Gökçe yoktu gelmemişti neden olduğunu bilmiyordum Samet öğretmenime " Öğretmenim burda bir kişi eksik değil mi yoksa ben mi yanlış sayıyorum" dedim. O da "Evet , Gökçe yok bazı işleri varmış o yüzden gelemedi." diyerek konuyu bastırıp müsade istedi. Biraz sosyal medya da oyalandıktan sonra doktor bey gelerek " Sen sapasağlamsın koçum yarım saat içerisinde taburcu ediyoruz seni" dedi.