Ik begon,
vol vertrouwen.
Dat het ging lukken.
Dat het goed kwam.
De start,
die was geweldig.
Maar de rest,
ik raakte uitgeput.
Ik ben moe,
ging iets anders betekenen.
Meer richting,
levensmoe.
Mijn start was geweldig,
maar mijn klappen zijn te hard.
Te vermoeiend,
Wanneer is dit voorbij?
Wanneer,
is er een punt?
Niet alleen een komma?
Wanneer heb ik rust?
Ik ben kapot,
kapot gemaakt.
Mijn lijm is op.
Maar nieuwe?
Nee,
die is er niet.
Ik begon,
vol vertrouwen.
Dat het ging lukken,
dat het goed kwam.
Maar ik eindig nergens.
JE LEEST
Sterker dan Ooit
RomanceMijn hart huilt, gilt en schreeuwt. Kan niet meer, is gebroken. --------------------------- Dit is van mij, niet van jou. Dus alle rechten zijn van mij, en niet van jou. ---------------------------- Ik schrijf gedichtjes, allen speciaal op hun eige...
