Waarom?
Het voelt,
alsof de duivel me pakt.
Mij belaagd,
met enge gedachtes.
Mij inklemt,
in het duister.
Ik ren,
zo hard ik kan.
Maar toch,
toch houd hij me bij.
Nergens,
nergens bescherming.
Ik ben moe,
verloren.
Angst maakt me meester,
ik verstop me,
diep onder de dekens.
Alleen maar,
om veiligheid te zoeken.
Maar ik vind het niet,
ik ben bang.
Trillend van angst,
stel als het echt gebeurd?
Ik ben bang,
zo bang.
Ik klem mezelf in,
in angst.
Ik ga verdrinken.
Ik wil misschien ook wel.
De duivel zit me op de hielen,
hij haalt mij in.
Ren,
voordat hij jou ook inhaalt.
JE LEEST
Sterker dan Ooit
RomanceMijn hart huilt, gilt en schreeuwt. Kan niet meer, is gebroken. --------------------------- Dit is van mij, niet van jou. Dus alle rechten zijn van mij, en niet van jou. ---------------------------- Ik schrijf gedichtjes, allen speciaal op hun eige...
