OVERDOSE

0.1

Seoul'e giderek yaklaşıyordu. Şu anda uykusu olması gerekiyordu. Fakat Min Yoongi geceleri uyumazdı. Yola iyice odaklanmışken bir elini direksiyondan çekti, siyah saçlarını karıştırdı. Yan koltuğa fırlattığı telefonunu aldı. Hızını azaltırken uzun süredir aramadığı numarayı tuşladı.

"Yoongi?"

"Jongin."

"Tanrı aşkına.. Seneler sonra arıyorsun onda da.. Ahh neyse."

"Onda da ne? Sex esnasında aradım değil mi? Eğer öyleyse kendimle gurur duyuyorum."

Jongin of'ladı.

"Saat sabahın dördü Min Yoongi. İnsanlar bu saatte uyurlar."

Yoongi sahte bir kahkaha attı.

"Normal insanlar sabahın dördünde uyurlar Jongin. Sen normal değilsin. Sex hayatın bitti mi yoksa?"

"Neredesin sen?"

"Seoul'e geliyorum."

Jongin tekrardan of'ladı.

"Senin o asık suratını çekemem demek isterdim ama beni de deşmeni istemiyorum."

Yoongi gülümsedi.

"Konum at, bir saate kadar oradayım."

Yoongi telefonu Jongin'in suratına kapatıp, tekrardan yan koltuğa fırlattı. Gaza biraz daha yüklenirken, Seoul'de de işlerine devam edebileceğini düşündü. Sonuçta Seoul, Busan'dan çok daha büyüktü. (Büyük mü değil mi bilmiyorum okuyun gitsin jsjd)

Telefonuna gelen konuma baktı. Arkadaşı görüşmedikleri yıllar içerisinde zengin olmuş olmalıydı. Sessiz geçen bir saatlik yolculuğun ardından, sonunda Jongin'in evine gelebilmişti. Telefonunu çıkardı ve Jongin'i aradı.

"Kapıyı aç."

"Zile basabilirdin gerizekalı."

Telefonunu kapattığında üzerinde isimlerin yazılı olduğu zillere baktı. Yoongi zilleri sevmezdi. Açılan kapının sesi onu rahatsız etsede umursamadı ve merdivenlere yöneldi. Beş kat çıktığın da onu kapıda uykulu gözlerle Jongin bekliyordu.

"Çok tuhaf bir adamsın Min Yoongi."

Yoongi ona sırıtırken, kaslı kollarını iki yana açtı. Esmer adam vakit kaybetmeden kolların arasına girmişti.

"Özledim seni dostum."

Jongin burukça mırıldandı.

"Bana da oldu o dediğinden."

Esmer olan Yoongi yi itekledi.

"Özlediğini söylemek bu kadar mı zor? Nasıl arkadaşsın sen? Her neyse geç içeri artık, uyumak istiyorum."

Yoongi kocaman sırıtıp büyük eve girdi. Jongin gerçekten büyük bi iş başarmış olmalıydı.

"Koltukta uyuyabilirsin değil mi? İnan bana dostum uyuyamazsan bile bu benim umrumda olmaz. Ben yatmaya gidiyorum."

Jongin odasına doğru adımlarken, aslında Yoongi'nin uyumayacağını biliyordu. Çift kişilik yatağına kendini attığında çoktan uykuya dalmıştı bile.